Aromaterapia

Aromaterapia

Sygnałem rozpoznawczym aromaterapii jest zapach przenikających do naszego organizmu olejków eterycznych. Tą metodą można leczyć nie tylko ciało, ale i duszę.

Aromaterapia zmniejsza dolegliwości fizyczne i psychiczne za pomocą naturalnych olejków eterycznych, które możemy wprowadzić do organizmu przez drogi oddechowe albo skórę. Podstawowym celem tej metody jest wzmocnienie naturalnej odporności.

Podkreśla się holistyczny wymiar aromaterapii, co oznacza wszechstronność oddziaływania – na wszystkich poziomach funkcjonowania organizmu.

Aromaterapeuta skupia się nie tylko na dolegliwości zgłoszonej przez pacjenta, ale również na jej powiązaniach z całym ciałem, by znaleźć główną przyczynę występujących objawów.

Olejek lawendowy

Kiedy w latach 20. ubiegłego wieku francuski chemik René Gatefosse włożył odruchowo poparzoną rękę do najbliżej stojącego naczynia z płynem, nie zdawał sobie sprawy z tego, że nieświadomie wybrał najlepsze lekarstwo. Olejek lawendowy przyspieszył gojenie poparzonej skóry, a przede wszystkim złagodził ból. Skłoniło go to do dalszych badań nad olejkami eterycznymi.

W 1928 r. wprowadził termin – aromaterapia (powstał z połączenia dwóch greckich wyrazów: aromata – wonne korzenie i therapeia – opieka, leczenie) i sprawił, że ta od dawna znana ludzkości terapia znów zaczęła być stosowana.

Nie można także zapominać o prawdziwym twórcy tej metody leczenia, słynnym arabskim filozofie i lekarzu. Awicenna, żyjący w XI w., opracował i opisał sposób otrzymywania olejków eterycznych dzięki destylacji z parą wodną.

Wszechstronne działanie olejków

Olejki eteryczne są pozyskiwane z pachnących części roślin w procesie destylacji parowej, ekstrakcji albo wyciskania. Jako koncentraty najaktywniejszych substancji mają większą moc działania w porównaniu z wyciągami ziołowymi. Ich wielką zaletą jest to, że nie wchodzą w reakcje z lekami. Dlatego stosując aromaterapię, można wspomagać podstawowe leczenie bez obaw o efekty uboczne.

Skład chemiczny olejków eterycznych jest dość skomplikowany, ponieważ zawierają one nawet po kilkaset związków. Tym bogactwem składników można wytłumaczyć fakt, że nie zostały jeszcze do końca poznane. Badacze skupili się przede wszystkim na ich właściwościach antyseptycznych i silnym oddziaływaniu na psychikę człowieka.
Podstawowa lista olejków eterycznych zawiera 100 pozycji. Najczęściej stosowane z nich to: lawendowy, rozmarynowy, drzewa herbacianego, miętowy, jodłowy, sosnowy, różany oraz olejki cytrusowe.

Z medycznego punktu widzenia bardzo ważną rolą olejków eterycznych jest zwalczanie chorobotwórczych bakterii. Stwierdzono na przykład, że olejek tymiankowy, w porównaniu z fenolem stosowanym do dezynfekcji pomieszczeń, jest osiem razy skuteczniejszy! Antybakteryjne działanie niektórych olejków wykorzystuje się w terapii antybiotykowej dla wzmocnienia efektów zastosowanego leczenia. Olejek drzewa herbacianego hamuje rozwój bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, a także niszczy grzyby i wirusy. Specjaliści sięgają często po mieszankę tego olejku z lawendowym, lecząc grzybicę.

Charakterystyczną cechą olejków eterycznych jest ich wielorakie działanie terapeutyczne (więcej informacji). Słynny ze swoich antyseptycznych właściwości olejek lawendowy jest również doskonałym środkiem łagodzącym bóle głowy i objawy zmęczenia oraz depresji. Olejek pieprzowy można stosować w przypadku przeziębienia, grypy, reumatyzmu, jak i w razie schorzeń dróg moczowych, zaburzeń krążenia, a nawet zatruć pokarmowych. Zalecany przy zmęczeniu i bezsenności olejek jałowcowy jest też wykorzystywany do masaży niwelujących objawy cellulitu.

Wdychanie czy wcieranie?

Lecznicze efekty oddziaływania olejków osiąga się za pośrednictwem układu oddechowego – dzięki wąchaniu, wdychaniu i inhalacji, jak też przez skórę – masaż, kąpiel, kompres.

Spośród wszystkich odbieranych przez nas bodźców zewnętrznych najszybciej do mózgu docierają bodźce węchowe. W ludzkim nosie występuje aż 10 mln komórek receptorowych rozmieszczonych na tzw. rzęskach węchowych. One pierwsze „kontaktują się” z cząsteczkami pachnącego związku chemicznego, np. olejku eterycznego, i przesyłają impulsy do opuszki węchowej, której zadaniem jest selekcja sygnałów nerwowych przekazywanych do mózgowego układu limbicznego. Jest to najwcześniej rozwinięta część mózgu. Po zarejestrowaniu sygnału, którego podłożem była cząsteczka olejku, mózg uwalnia odpowiednie związki chemiczne pobudzające lub relaksujące system nerwowy. Cząsteczki oleju biorą udział w wymianie gazowej i podczas wdychania dostają się do krwi oraz układu krążenia.

Jeśli drogą wnikania olejku eterycznego do naszego organizmu jest skóra, to proces „pochłaniania” pachnących cząsteczek jest wolniejszy niż w układzie oddechowym, ale najdalej w ciągu kilkunastu minut są one już obecne w krwiobiegu.

[tube]https://www.youtube.com/watch?v=xkSBNPb1CPA&NR=1&feature=endscreen[/tube]

Domowa aromaterapia

Zależnie od tego, jaką drogą wprowadzamy olejki eteryczne do organizmu, wybieramy rodzaj i zabiegu.

Inhalacje – polegają na głębokim wdychaniu unoszących się w powietrzu oparów, które uzyskujemy, podgrzewając niedużą ilość wody (1-2 łyżki stołowe) z 10-20 kroplami olejku eterycznego w specjalnej lampce lub tzw. kominku aromaterapeutycznym. Inną formą inhalacji, stosowaną często u dzieci, jest skropienie olejkiem chusteczki i umieszczenie jej w pobliżu łóżka (przed snem).

Kąpiele – w ciepłej wodzie z dodatkiem nie więcej niż 10 kropli olejku, który staramy się rozprowadzić po całej powierzchni i pod wodą, nie używając w trakcie zabiegu środków myjących. W przypadku ostrego bólu stawu lub mięśnia stosuje się kompres nasączony wodnym roztworem olejku, owijając całość folią i ręcznikiem.

Masaże – całego ciała lub bolących miejsc za pomocą roztworu olejku (2-5 kropli na 10 ml oliwy lub wysokiej jakości oleju roślinnego). Przygotowanie roztworu polega na stopniowym dodawaniu olejku do odmierzonej ilości nośnika.

Zabiegiem, który najszybciej przynosi terapeutyczny efekt, jest masaż. Olejek dociera w głąb skóry i przez system naczyń krwionośnych oraz limfatycznych penetruje ciało. Już podczas zabiegu można zaobserwować reakcję układu nerwowego, co objawia się uczuciem odprężenia, łagodzenia bólu, napięć i stresu. Przy okazji masażu wonne cząsteczki olejku wnikają także do organizmu przez drogi oddechowe.

UWAGA!

Olejki eteryczne są silnymi koncentratami, powinno się więc ściśle przestrzegać sposobu ich dawkowania:

• Nie wolno ich stosować doustnie.
• Dokładnie trzeba sprawdzać ich przeznaczenie.
• Tylko nieliczne olejki (np. lawendowy) mogą być wykorzystywane bez rozcieńczania.
• Po zastosowaniu olejków cytrusowych należy unikać słońca przez 6 godzin.
• Przy problemach z nadciśnieniem nie powinno się używać olejku tymiankowego.
• Kobiety, które są – lub przypuszczają, że są – w ciąży nie mogą stosować niektórych olejków, np. anyżowego, cynamonowego, jałowcowego, goździkowego, kminkowego, muszkatołowego, tymiankowego, z mięty polnej.
• Dzieci poniżej 12. roku życia poddaje się aromaterapii wyłącznie pod kontrolą specjalisty z tej dziedziny.
• Osoby ze skłonnością do alergii powinny przed zabiegiem przeprowadzić test, wcierając w miejsce za uchem lub w zgięciu łokcia kroplę olejku rozpuszczoną w łyżce oleju roślinnego. Czerwony odczyn na skórze czy inne podrażnienie po upływie 12 godzin jest dowodem na wystąpienie reakcji alergicznej.