Ćwiczenia wzroku

Ćwiczenia wzroku

Ćwiczenia wzroku

Czy wiesz, że aktywność potrzebna jest też oczom? Proste, umiejętne, regularne ćwiczenia poprawiają jakość widzenia.

Wcześnie rozpoczęte, mogą zapobiec wadzie wzroku.

Wczesny trening

W okresie szkolnym u wielu dzieci dochodzi do tzw. krótkowzroczności szkolnej – nabytej, niewysokiej (tj. do 3 dioptrii) wady wzroku, bez zmian w budowie oka. Jest ona wynikiem zbyt długiego i intensywnego patrzenia z bliska, które osłabia mięśnie rzęskowe, odpowiedzialne za akomodację, czyli zdolność ostrego widzenia z bliska i z daleka.

Pracując wzrokiem higienicznie – z przerwami przy dobrym świetle – i stosując proste ćwiczenia oczu, można tej wadzie zarówno zapobiec, jak i ją cofnąć, dopóki nie jest utrwalona.

Poprzez ćwiczenia mobilizujące układ akomodacyjny oka można też poprawić widzenie w wadach wrodzonych: wrodzonej krótkowzroczności i wrodzonej nadwzroczności. Jednak tutaj tylko przejściowo. Te wady wiążą się bowiem na ogół z nieprawidłową wielkością gałki ocznej, przekraczającą normę (krótkowzroczność) i nie sięgającą normy (nadwzroczność).

Co więcej, wadom w budowie gałki ocznej często towarzyszą zmiany zwyrodnieniowe, dlatego takie oczy wymagają leczenia. Za pomocą ćwiczeń (które same nie leczą i nie zwalniają z leczenia okulistycznego) można wpłynąć tylko na mięśnie rzęskowe, zmieniając ich napięcie. Jednak i ten efekt jest korzystny. Pozwala okresowo pozbyć się szkieł lub nosić słabsze szkła.

Poprawa akomodacji

Akomodację ćwiczy się naprzemiennym patrzeniem blisko i w dal, z zachowaniem bezruchu gałek ocznych (gdyż wtedy ostrość widzenia nastawiają mięśnie rzęskowe): zaznacz na szybie punkt, stań przed oknem i przez 5 minut patrz raz na punkt na szybie, raz na punkt w dali, położony na tej samej osi (np. na drzewie, słupie czy domu), za każdym razem zatrzymując na nim wzrok na kilka sekund.

Ruchomość gałek ocznych

Jednym z dwóch elementów ćwiczenia mięśni zewnętrznych oka jest uporządkowane patrzenie w różnych kierunkach, bez poruszania głową: usiądź na krześle i patrz po 3 sekundy kolejno: prosto, maksymalnie w prawo, prosto, maksymalnie w lewo, prosto, maksymalnie do góry, prosto, maksymalnie w dół, prosto, skosem w lewo-górę, prosto, skosem w lewo-dół, prosto, skosem w prawo-górę, prosto, skosem wprawo-dół, prosto. Istnieje pogląd, że przez regularne maksymalne napinanie mięśni gałkowych, z którym wiąże się chwilowa poprawa ukrwienia oka, można to ukrwienie poprawić na stałe (wciąż brak na to dowodów).

Drugim elementem ćwiczenia jest ćwiczenie zbieżności. Mięśnie zewnętrzne oka odpowiadają bowiem również za zbieżne ustawienie gałek ocznych, lekko do środka, przy patrzeniu z bliska. Ich niesprawność widoczna jest w zezowaniu (nie w chorobie zęzowej, w której zezowanie jest już utrwalone). Chodzi tu o sytuację, w której dziecku bez wady wzroku lub nieznacznie nadwzrocznemu okresowo „ucieka” oczko. Ćwiczenie polega na wielokrotnym powtarzaniu czynności: wyciągnij rękę maksymalnie przed siebie na poziomie oczu, skoncentruj wzrok na palcu wyciągniętej ręki, po czym – nie odrywając wzroku od palca – powoli zbliż rękę do nosa.

Dzieci zezujące powinny natomiast wykonywać tzw. ćwiczenia pleoptyczno-ortoptyczne w poradniach okulistyki dziecięcej. Patrząc na obrazki w specjalnym aparacie i używając jego pokręteł, dziecko wielokrotnie powtarza proste zadanie: wprowadza wilka do klatki lub laleczkę do domku. Realizowana w ciągu 2 tygodni kuracja obejmuje serię dziesięciu trzydziestominutowych seansów.

One Response

  1. ewcia

Reply