Imperium Brytyjskie – Największe Imperium w dziejach świata

Flaga Wielkiej Brytanii

Imperium Brytyjskie

Nie Grecja czy Cesarstwo Rzymskie, nie Macedonia Aleksandra Wielkiego ani Imperium Mongolskie Czyngis-Chana – największym Imperium w dziejach świata była… Wielka Brytania. Przy kolonialnych zdobyczach Anglii, nawet współczesna Rosja wydaje się śmiesznie mała.

300 lat kolonizacji

Imperium Brytyjskie było największym z imperiów kolonialnych , którego powstanie jest ściśle związane z epoką kolonializmu i wielkich odkryć geograficznych. Początek dał im Krzysztof Kolumb, odkrywając, w 1492 roku, Amerykę. Od tego czasu, w ciągu 300 kolejnych lat, olbrzymie obszary Afryki, Azji i obu Ameryk zostały zagarnięte przez kilka państw europejskich. W szczytowym okresie imperia kolonialne zajmowały obszar 73 milionów kilometrów – 55% powierzchni Ziemi!

„Liderami” kolonizacji były: Francja, Hiszpania, Portugalia, Holandia oraz – przede wszystkim – Wielka Brytania, która posiadała terytoria zależne we wszystkich zakątkach świata. Koloniami brytyjskimi były m.in. Australia, Kanada, Indie czy RPA. Zajęte tereny stanowiły dla Wielkiej Brytanii źródło surowców, metali szlachetnych i innych dóbr (np. przypraw), które w olbrzymiej ilości trafiały do Europy, napędzając brytyjską gospodarkę.

Imperium nigdy niezachodzącego Słońca

Imperium Brytyjskie było największym Imperium w dziejach świata. W czasach swej świetności (przełom XIX i XX wieku) zajmowało powierzchnię 33,7 milionów kilometrów kw. (dwa razy więcej niż dzisiejsza Rosja) i było zamieszkiwane przez około 500 milionów ludzi. Do Wielkiej Brytanii należała 1/4 ówczesnego świata, a ponieważ terytoria były porozrzucane na wszystkich kontynentach, nad Imperium nigdy nie zachodziło Słońce.

Obszary należące do Wielkiej Brytanii w 1921 roku

Imperium Brytyjskie w 1921 roku

Brytyjska Wspólnota Narodów

Imperium Brytyjskie przetrwało jeszcze I Wojnę Światową, jednak w okresie międzywojennym zaczął się jego powolny rozpad. W 1931 roku podpisano Statut Westminsterski, na mocy którego część terytoriów (m.in. Australia, Kanada, Nowa Zelandia) została uznana za równe wobec Wielkiej Brytanii. Od tego czasu państwa te stopniowo zyskiwały coraz większą suwerenność i z czasem całkowicie „odcinały się” od wpływów Wielkiej Brytanii (np. Indie w 1950 roku, Kanada w 1982 roku), uzyskując niepodległość. Proces ten jest dziś nazywany „dekolonizacją” i na dobre rozpoczął się po zakończeniu II Wojny Światowej.

Schedę po Imperium Brytyjskim przejęła częściowo Wspólnota Narodów, która jest organizacją zrzeszającą niepodległe już kraje, które kiedyś stanowiły brytyjskie dominia (część z nich uznaje nawet zwierzchnictwo Królowej Elżbiety II). Celem Wspólnoty jest promowanie demokracji i praw człowieka, a jej członkowie są bliskimi sojusznikami.

Reply