Jak wychować jedynaka?

Jak wychować jedynaka?

Aby wychować jedynaka na mądrego i wrażliwego człowieka, trzeba pamiętać o kilku zasadach.

Coraz częściej decydujemy się na jedno dziecko. Czasy, w których żyjemy, nie należą do łatwych. Brak pracy i perspektyw na przyszłość zmusza nas do ciągłej walki o byt. Wzrasta więc liczba osób wykształconych, zwłaszcza kobiet. Pokolenie młodych nie myśli o zbyt prędkim ustatkowaniu się.

Na pierwszym miejscu stawia się obecnie bowiem ukończenie studiów i znalezienie zatrudnienia.

Model rodziny kiedyś i dzisiaj

Dla porównania, nasze babcie i matki w wieku 24 czy 25 lat miały już dwoje lub troje dzieci. Dzisiaj, ze względu na brak perspektyw, coraz więcej małżeństw planuje tylko jedno dziecko. Ponieważ żyjemy w społeczeństwie, w którym polityka prorodzinna nie stoi na zbyt wysokim poziomie, trudno się dziwić takim decyzjom. Wychowanie i wykształcenie dziecka wiąże się z wieloma wyrzeczeniami i wydatkami. Nie jest to jednak jedyny powód takiej decyzji  rodziców. Niektórzy chcą mieć jedno dziecko, ponieważ pragną dać mu wszystko, czego będzie potrzebować, poświęcić czas tylko jemu, zbudować z nim silne relacje i skupić całą swoją uwagę wyłącznie na nim.

Jedynak – egoista czy wrażliwiec?

Biorąc pod uwagę stereotypowe podejście, uważa się, że jedynak to egoista, samolub, który nie ma potrzeby dzielenia się z innymi. Jak to jest naprawdę?

Otóż wszystko zależy od rodziców. Nie jest powiedziane, że dziecko wychowane bez rodzeństwa musi być zepsute do szpiku kości. Jeżeli rodzice dołożą wszelkich starań, aby nauczyć swoje dziecko wszystkich niezbędnych wartości, nie ma powodów do obaw. Ważne jest, aby dać mu możliwość przebywania z rówieśnikami, kuzynami w swoim wieku.

Trzeba pamiętać, że jedynak nie jest naszą własnością, którą musimy wszędzie zabierać i kontrolować. Każde dziecko potrzebuje swobody, kontaktu z innymi ludźmi, niekoniecznie rodzeństwem. Wówczas kształtuje się jego charakter. Wie jak rozmawiać, kiedy bronić swojego zdania i kiedy należy się dzielić i pomagać innym. Większość społeczeństwa krytykuje decyzje rodziców, którzy mają jedno dziecko.

Tymczasem troje lub czworo rodzeństwa może być większymi egoistami niż jedynak. Dzieje się tak, jeżeli rodzice przesadnie troszczą się o swoje pociechy, nie uczą ich obowiązku, tylko od najmłodszych lat spełniają ich zachcianki. Dziecko potrzebuje uwagi, ale nie można reagować na każde skinienie. Trzeba nauczyć swoje pociechy, że są inni ludzie, którzy czasami potrzebują wsparcia. Dziecko musi zrozumieć, że nie zawsze musi być w centrum uwagi. Jeżeli nie ma rodzeństwa, dobrze jest jak najczęściej zapewnić mu towarzystwo rówieśników, aby nauczyło się współpracy, zabawy w zespole.

Nie zapominaj, że nawet najmądrzejsze dziecko to jednak dziecko!

Zasadniczą rolę pełni też traktowanie dziecka adekwatnie do jego wieku. Częsty kontakt z dorosłymi sprawia, że maluch może wydawać się dojrzalszy. Rodzice zapominają, że to tylko 7-letni chłopiec czy 6-letnia dziewczynka, którzy powinni spędzać czas na placu zabaw, a nie przy rozmowach dorosłych. Teoretycznych rad na wychowanie dzieci jest bardzo wiele. Jednak dopiero praktyka pokazuje, jak naprawdę radzimy sobie z potomstwem. Należy pamiętać, że nie tylko rodzina ma wpływ na ukształtowanie dziecka. Zasadniczą rolę odgrywa również szkoła i otoczenie, w którym się znajduje.

Reply