Placki ziemniaczane z Francją w tle!
Placki ziemniaczane z Francją w tle!
Jeśli myślisz, że placki ziemniaczane są wyłącznie narodowym daniem Polaków i że poza granicami naszego kraju mało kto zna ten przysmak – to jesteś w błędzie.
Placki ziemniaczane na swój osobliwy sposób potrafią przyrządzić przedstawiciele różnych nacji prawie w każdej części świata. Niektóre pomysły mogą zaskakiwać, ale także inspirować. Okazuje się, że ziemniak jako materiał budujący całe danie potrafi w całkiem udany sposób współgrać ze smakami do tej pory rozdzielanych przez wszystkich smakoszy od tematu skrobi i jej pochodnych.
Placki ziemniaczane po francusku
Składniki:
- 1 kg ziemniaków (mogą być też młode)
- 2 średnie cebule
- 2 jajka
- mąka
- masło
- Ser pleśniowy (może być camembert lub inny, w zależności od upodobania)
- Sól, pieprz, inne przyprawy do smaku
- Suszona lub świeża pietruszka
Sposób wykonania:
Ziemniaki odpowiednio ścieramy na drobnej tarce. To samo robimy z cebulą. Dosypujemy mąkę, aby ciasto na placki zyskało odpowiednią gęstość. Wbijamy też całe jajka. Przyprawiamy do smaku. Placki średniej wielkości smażymy na oleju na patelni tylko z jednej strony. Druga musi pozostać surowa lub w większym stopniu niedosmażona, ponieważ ma to kluczowe znaczenie w dalszym przygotowywaniu dania. Usmażone placki kładziemy na blasze przykrytej papierem do pieczenia. Strona niedosmażona ma znajdować się na górze. Kładziemy na niej pokrojone kawałki sera pleśniowego. Ważne, aby kawałki te były grube i obficie ułożone na środku każdego placka. Na każdy placek warto położyć też po łyżeczce masła, co wpłynie na ich chrupkość i zarumienienie.
Tak przygotowane danie wkładamy do nagrzanego do 180 stopni piekarnika na dziesięć minut. Trzeba kontrolować stopień zarumienienia się placków, aby zanadto się nie przypaliły. Pod wpływem ciepła w piekarniku ser pleśniowy ulegnie roztopieniu i będzie niezwykle delikatny w smaku. Po wyjęciu placków z piekarnika można je jeszcze ozdobić natką pietruszki lub pieprzem w kulkach.
Placki ziemniaczane z serem pleśniowym należą do ulubionych dań rodowitych Francuzów. Sprawdzają się jako przystawka do tradycyjnej „maczanki” (to odpowiednik naszej zupy) oraz tradycyjne danie obiadowo-kolacyjne. Francuzi w przeciwieństwie do nas rzadziej używają przy ogólnym smażeniu oleju rzepakowego. Wolą go zastąpić o wiele zdrowszą oliwą z oliwek. Do placków ziemniaczanych po francuski podawać można różne surówki i sałatki. Najlepiej sprawdza się sałatka ze świeżej pory i z ananasów. Można także pokusić się o przygotowanie sałatki z cukinii i grejpfrutów. Jeśli w trakcie obiadu zdecydujemy się na serwowanie alkoholu – polecamy białe, wytrawne wino. Należy też pamiętać, że jest to danie niezwykle kaloryczne i nagminne rozsmakowywanie się w nim grozi sporym przybraniem na wadze.
Kuchnia francuska kryje przed nami wiele tajemnic. Tylko prawdziwi pasjonaci widzą, jak wiele podobieństw do kuchni polskiej kryje się w kraju nad Sekwaną. Czas odkryć je wszystkie, by ubogacić smaki narodowej kuchni i przekazać wiedzę młodszym pokoleniom, uczącym się dopiero gotować!
