Samotność

Samotność

Kiedy wracamy zmęczeni i zestresowani po całym dniu pracy do domu, gdzie jest gwar, problemy, konflikty i obowiązki, czasami przemknie nam przez głowę myśl, że dużo wygodniej i łatwiej żyłoby się samotnie… Wracalibyśmy do cichego i pustego domu, gdzie nikt nam nie przeszkadza, nie hałasuje, nie ma do nas o nic pretensji. Mielibyśmy czas tylko i wyłącznie dla siebie, moglibyśmy się odprężyć, uspokoić… Ale czy samotność na pewno jest dobra?

Święta Wielkanocne, Boże Narodzenie czy Sylwester to chwile szczególnie ciężkie dla osób samotnych. Większość ludzi cieszy się wtedy, gdyż spędza czas z kochającą rodziną i przyjaciółmi. Jednak osoby żyjące samotnie chcą przeważnie, aby ten czas jak najszybciej minął i bardzo często święta są dla nich prawdziwą udręką. Chyba nie ma gorszej rzeczy niż siedzenie samemu przy świątecznym stole lub sylwestrowa noc, gdy próbujemy z trudem zasnąć słysząc odgłosy fajerwerków i śpiewających radośnie sąsiadów. A więc czy można być tak naprawdę szczęśliwym żyjąc samotnie?

Samotność z wyboru

Jest wielu ludzi, którzy świadomie decydują się na samotne życie. Są zmęczeni relacjami z innymi ludźmi, często zawiedli się na kimś bliskim lub stracili kogoś ważnego i nie wierzą już, że mogą sobie na nowo ułożyć życie. Są też osoby, które uważają, że nie mają czasu na związki, bo najważniejsza teraz jest dla nich praca i kariera, dlatego życie osobiste schodzi na dalszy plan. Samotność często jest brzemieniem, którego sobie nie uświadamiamy, dopiero, gdy spędzamy samotne święta zauważamy, że czegoś nam brak…

Wielu psychologów twierdzi jednak, że „samotność z wyboru” nie istnieje. Bo czy można być w pełni szczęśliwym i samotnym? Owszem, samotność jest dobra w pewnych sytuacjach. Pomaga pozbierać myśli np. po rozstaniu z kimś, kto był dla nas ważny, daje nam czas na przemyślenia, dlaczego tak się stało, co było nie tak. Samotność w takim przypadku często daje nam natchnienie do twórczej pracy. Ale musimy pamiętać, że nie jest ona na pewno metodą na życie. Przez pewien czas można ją znosić, a nawet lubić, ale po pewnym czasie każdy z nas pragnie bliskości drugiej osoby, chociaż nie zawsze potrafi się do tego przyznać.

Często samotne osoby mówią też, że są same, ponieważ nie znalazły nikogo odpowiedniego, ale tak naprawdę nie jest to wina złego losu, ani przypadku, ale po prostu ich własnej woli. Jeżeli człowiek jest na tyle sprawny, żeby wyjść z domu, ma wiele możliwości nawiązania relacji każdego dnia: w pracy, w sklepie, w autobusie, w kawiarni, gdziekolwiek. Żaden człowiek nie jest samotną wyspą, a jeśli tak właśnie się czuje, to znaczy, że sam wokół siebie wykopał fosę. Przyczyn tego może być mnóstwo, od dramatycznych doświadczeń z dzieciństwa, brak umiejętności komunikacyjnych, chorobliwa nieśmiałość, lęk przed zaangażowaniem się po odejściu ukochanej osoby. Psychologowie uważają, że dla większości ludzi istnieje powrót z drogi samotności, ale jest jeden warunek – musimy zacząć nas sobą ciężko pracować.

Czy samotność jest dobra?

Czy w samotności jest coś dobrego? Tak, jeśli umiemy ten czas odpowiednio wykorzystać. Według psychologów czas przebywania sam na sam ze sobą dobrze jest wykorzystać na ważną lekcję siebie. W pustych czterech ścianach dociera do nas głos z wewnątrz, który czasami ciężko jest usłyszeć, gdy dookoła nas jest wielu ludzi. Gdy jesteśmy sami, uczymy się, co lubimy, a co nas irytuje, jaki rytm dnia jest dla nas odpowiedni, jakie swoje cechy akceptujemy, pomimo tego, że być może denerwowały one innych. Wiemy na przykład, że uwielbiamy długo pospać, lubimy głośno posłuchać muzyki czy śpiewać pod prysznicem. Są to drobiazgi, które sprawiają, że to właśnie my, jedyni i niepowtarzalni, to nasza indywidualność. Tylko my sami możemy wykorzystać samotność na duchowe dorastanie i sami zdecydować, kiedy nadejdzie czas by otworzyć się znowu na świat i ludzi. Żeby żyć samotnie, potrzeba dużo siły i odwagi, ale to żadna sztuka, pozostać do końca życia samotnym. Gdy czujemy się dobrze sami ze sobą, to najlepszy znak, że jesteśmy gotowi na nowo przyjąć kogoś do swojego życia i serca.

Portale dla samotnych serc

XXI wiek na pewno nie jest erą samotności. Internet to miejsce, gdzie można poznać mnóstwo fascynujących osób, o podobnych poglądach, z takim samym hobby, z takim samym spojrzeniem na świat. Internet sprawił, że wiele samotnych osób zyskało szansę na wyjście z samotnych czterech ścian. W sieci aż roi się od portali randkowych, portali społecznościowych i różnych for, gdzie można poznać ciekawych ludzi. Jest to szansa na nowe życie dla wielu samotnych osób.