Sztuki walki: rodzaje i historia

Karate – jedna ze sztuk walki

Pod pojęciem sztuk walki rozumiemy sposoby walki wręcz, bądź niekiedy z użyciem broni białej. Czasami mylone są ze sportami walki i systemami walki. Niekiedy też używa się zamiennie nazwy systemy walki. Termin został zapożyczony z japońskich słów „bu-gei” lub „bu-jutsu” , co w tłumaczeniu oznacza umiejętność, czy też sztuka zachowań.

W sztukach walki obowiązuje trening, który uczy umiejętności samokontroli wybuchów agresji, samoobrony. Trening poprawia też wydolność organizmu, czyli poprawia kondycję i  redukuje poziom strachu.

Historia

Sztuki walki są obecne na całym świecie już od tysięcy lat. Człowiek cały czas uczył się i opanowywał metody obrony przed przeciwnikiem również bez użycia broni.

Historia sztuk walki jest stara jak świat. Już od samego początku swojej bytności na ziemi człowiek opanowywał różne sztuki walki. Zawsze musiał walczyć o swój byt, o jedzenie, o przetrwanie. Musiał więc walczyć z przyrodą, zwierzętami i ludźmi. Dzięki temu zaczął opanowywać różne techniki walki i tak jest aż do dzisiaj.

Większości osób wyrażenie sztuki walki kojarzy się przede wszystkim z walkami Wschodu. Jest to dość błędne skojarzenie i wywodzi się głównie z kinematografii, która przez lata wytworzyła w widzach błędny obraz, który sugerował, że sztuki walki wywodzą się z krajów azjatyckich co jest oczywiście nieprawdą gdyż od samego zarania dziejów ludzie na całym świecie zdobywali umiejętności walki obronnej przed przeciwnikami i tym samym tworzyli sztukę walki.

Rozwój sztuki walki w Chinach

W zasadzie to trudno jest usystematyzować narodziny oraz rozwój sztuk walki w Chinach, ponieważ w tym miejscu były one bardzo zróżnicowane. Początki zaczęły się od obserwacji zwierząt, ich ruchów i zachowań. Na podstawie obserwacji powstawały różne style walki, które były rozwijane na przestrzeni lat.

Kolejnym etapem rozkwitu systemów i szkół walki był system oparty na buddyzmie. Powstanie i rozkwit chińskich sztuk walki łączy się z nazwiskiem hinduskiego mnicha Bodhidharmda i znanym do dziś klasztorem Shaolin, w którym naukę sztuk walki pobierało mnóstwo jego wielbicieli. Opracowane przez Bodhidharmda zestawy specjalnych ćwiczeń fizycznych stały się początkiem znanych nam dzisiaj walk takich jak: kung – fu, wushu, Shaolin – ssu – kempo. Mnisi z Shaolin bardzo często byli napadani i musieli umieć się obronić, dlatego też szybko zamienili wszelkie relaksacyjne ćwiczenia na rozwój umiejętności sztuk walki. Było to ich być albo nie być.

Dzisiaj do klasztoru Shaolin przybywają liczne wycieczki i sympatycy kung – fu z całego świata.

Rodzaje walk

Niezwykle trudno jest sklasyfikować do jakiej konkretnej kategorii należy dany rodzaj walki. Na tym polu cały czas trwają spory, ponieważ granica pomiędzy kategoriami jest płynna. To co może rozgraniczać te kategorie to głównie cel trenowania danego rodzaju walki.

Tym co wiedzie prym w sztukach walki to rozwój osobowościowo-duchowy. W sporcie walki nacisk kładziony jest głównie na sportową rywalizację. Z kolei systemy walki mają na celu szybkie wyeliminowanie wroga.

Do sztuk walki zaliczamy między innymi:

• karate,

• boks,

• kickboxing,

• judo,

• brazylijskie jitu jitsu,

• muay thai,

• capoeira.

Najpopularniejsze sztuki walki

Najbardziej popularne są wschodnie sztuki walki. We wschodnich szkołach sztuk walki dużą uwagę oprócz walki przywiązuje się do rozwoju duchowego i psychicznego. Na sztukę walki składa się kilka elementów, takich jak: uderzenia, chwyty, rzuty, kopnięcia, duszenia, walka za pomocą mieczy, czyli broni białej. Polscy fascynacji sztuk walki mogą je od kilkunastu lat trenować również w Polsce. Do najpopularniejszych zaliczamy:

• judo (łagodna sztuka walki, chętnie trenowana przez dzieci, opiera się głównie na chwytach i rzutach. Jest to propozycja dla osób, które są raczej nastawione na aspekt sportowy, nie jest to sztuka samoobrony),

• karate (jest to najpopularniejsza sztuka walki. Jest pewną metodą samoobrony, choć nie bardzo polecaną. Karate tradycyjne jest nastawione przede wszystkim na walkę),

• boks (inaczej pięściarstwo. Jako dyscyplina sportowa narodził się w 1719 roku. Jest to propozycja dla osób mających dobrą kondycję fizyczną, które lubią intensywny wysiłek),

• tai chi,

• kendo,

• capoeirę – jest to propozycja dla osób, które w sztukach walki szukają przede wszystkim możliwości rozwoju duchowego. Zawiera w sobie duże ilości elementów tańca i akrobatyki.