Przyszłość zapisana na dłoni
Niektórzy twierdzą, że ludzka dłoń przypomina księgę, która opisuje naszą życiową drogę od samego początku, aż do końca.
Ktoś, kto opanował sztukę tzw. czytania z dłoni, potrafi podobno odczytać przeszłość, jak i przyszłość danej osoby. Czy jest to realne?
Chiromancja (czytanie z dłoni) znana była już od bardzo dawna przez Chińczyków (ok. 3000 r. p.n.e.), Hindusów i Egipcjan. Przez wiele lat uważano ją za sztukę, w XVI wieku wydano nawet książkę na jej temat.
W średniowieczu kościół katolicki oficjalnie zakazał czytania z dłoni, a kobiety zajmujące się tym uznawano za czarownice.
Chiromancja wróciła do łask dopiero w XVII wieku – uczono jej nawet na niemieckich uniwersytetach. Jej złoty okres przypadł na wiek XIX w.
Obecnie chiromancja również jest popularna. Ludzką otwartość wykorzystują również w swojej pracy wróżbici (tzw. medium), odsłaniając dzięki temu naturę i charakter człowieka, ale też wydawcy książek o wróżbiarstwie, dla których podobna działalność stała się zyskownym interesem. Przy oddziaływaniu na klienta istotną rolę odgrywa psychologia, sugestia. Istotna i pomocna dla wróżbity jest też mowa niewerbalna człowieka.
Starożytny filozof Arystoteles ze Stagiry (384-322 r. p.n.e.) jako pierwszy wyraził przypuszczenie, że fałdy, bruzdy oraz linie dłoni są wynikiem współdziałania nerwów i mięśni, na które wpływ ma mózg. Między ręką i mózgiem istnieje podobno związek oparty na wspólnych prawidłowościach rozwojowych. Specjalistom do odczytywania stosownych informacji wystarczy rzut oka na budowę i wygląd ręki, a w szczególności dłoni.
Ręka podobno ukazuje czyjeś dzieciństwo, zdradza, ile dana osoba będzie miała potomstwa i jak ułoży się jej życie osobiste, uczuciowe czy zawodowe. Podobno ukazuje też czy ktoś będzie w życiu szczęśliwy czy raczej będzie go prześladował pech, kłopoty i choroby.
Zwolennicy chiromancji najmocniej przykładają wagę do ułożenia głównych bruzd, czyli kresek i linii na dłoni. Wiadomo, że można zobaczyć na niej literę „M”, która u jednych jest bardziej widoczna, z kolei u innych mniej.
Tworzą ją cztery najważniejsze linie znane chiromancji: pierwsza to linia życia, druga to linia głowy, trzecia to linia losu, a czwarta to linia serca. Główne linie przewidują energię, myślenie, los, uczucia oraz popędy. Następnie wróżbita patrzy na sąsiadujące linie dłoni, a jest to: linia zdrowia, słońca, ślubu, a także dzieciństwa. Jest tutaj także linia Wenus i najbardziej przerażająca linia śmierci.
Najważniejsza jest linia życia, która zaczyna się pod wzgórkiem Jowisza (między kciukiem i palcem wskazującym) i ciągnie się wzdłuż wzgórka Wenus do nadgarstka. Wzgórek Wenus znajduje się pod kciukiem w kierunku nadgarstka i jest największym wzniesieniem na dłoni. Im dłuższa i wyraźniejsza jest linia życia, tym bardziej wytrzymałą budowę ma jej właściciel.
Jeśli linia sięga nadgarstka, uważa się ją za bardzo długą. Jeśli jest dobrze zabarwiona i głęboka, stanowi oznakę zdrowia. Blada i słaba linia oznacza choroby i słabość fizyczną. Bladość i szerokość oznaczają słabszy charakter. Jeżeli linia jest bardzo czerwona i głęboka, wskazuje na upór i brutalność. Najgorzej jednak, kiedy urywa się nagle i nie biegnie dalej. Oznacza to nagłą śmieć. Według naukowców są to jednak wyłącznie teorie niepodparte żadnymi fachowymi argumentami.