Położenie: jest to państwo w północno-zachodniej Europie na Półwyspie Jutlandzkim i na ponad 480 wyspach, w tym ok. 100 zamieszkanych. Największe z nich: Zelandia, Fionia, Nordjylland, Lolland, Bornholm, Falster, Langeland. Do Danii jako obszary autonomiczne należą też: Grenlandia – największa wyspa na Ziemi i Wyspy Owcze
Powierzchnia: 43 094 km2
Stolica: Kopenhaga
Główne miasta: Arhus, Odense, Alborg, Es-bjerg, Randers, Kolding
Teren jest mało zróżnicowany. Dominują tu niziny o rzeźbie polodowcowej ukształtowanej w plejstocenie, z wieloma jeziorami, wzgórzami morenowymi i sandrami. Zachodnią Jutlandię pokrywają liczne rozległe bagna, wybrzeże natomiast jest płaskie i piaszczyste lub klifowe. Znajdują się tutaj również liczne jeziora nadbrzeżne. Linia brzegowa wschodnich wybrzeży Półwyspu Jutlandzkiego jest dobrze rozwinięta. Na tym obszarze występują wzgórza moren czołowych. Rzeki są krótkie, zasobne w wodę. Lasy zajmują 8 % powierzchni kraju.
Klimat w Danii jest umiarkowany morski; średnia temperatura w lutym od 0°C do -1°C, w lipcu od 15°C do 17°C. Zachodnie wybrzeże Jutlandii nawiedzają częste sztormowe wiatry zachodnie. Im dalej na wschód, tym oddziaływanie Oceanu Atlantyckiego stopniowo słabnie, a klimat staje się bardziej kontynentalny.
[tube]http://www.youtube.com/watch?v=4L9cLx3EKSE[/tube]
W zachodniej Jutlandii znajdują się rozległe wrzosowiska i torfowiska, naturalna roślinność jest tylko w rezerwatach, występują tu lasy dębowe lub dębowo-brzozowe, na wyspach bukowe.
W V i VI wieku na Półwyspie Jutlandzkim osiedlili się Normanowie – plemiona duńskie z południa Skandynawii. Od IX w. do połowy XI w. duńscy wikingowie podejmowali wyprawy do wybrzeży zachodniej Europy, siejąc spustoszenie w krajach, na które napadali, i biorąc bogate łupy. W IX wieku kroniki odnotowują pierwszego historycznego władcę wikingów – był nim król Gotfred. Za jego panowania rozpoczęto budowę wałów granicznych, tzw. danewerku. Przed X w. państwo duńskie składało się z wielu państewek. Od X w. zaczęło się ich jednoczenie. Faktowi temu sprzyjało przyjęcie chrześcijaństwa. Chrystianizacja Danii, rozpoczęta w IX wieku, zakończyła się w I połowie XI w. Po zjednoczeniu państewek rozpoczęła się era podbojów. W ich wyniku Dania zajęła część Anglii, Holsztyn, Hamburg i Lubekę, a także częściowo Meklemburgię, Pomorze, Rugię i Estonię.
Za panowania Małgorzaty I (1363-1412) w wyniku unii kalmarskiej (związek Danii, Norwegii i Szwecji zawarty w 1397 r. w Kalmarze, na mocy którego państwa te miały wspólnego władcę i zobowiązały się do wspólnego prowadzenia wojen) prawie cała Skandynawia została podporządkowana koronie duńskiej. Unia przetrwała do 1523 roku Właśnie w tym czasie z unii wystąpiła Szwecja. Wiek XV cechuje się rozwojem gospodarczym i kulturalnym kraju. Rok 1536 to data wprowadzenia luteranizmu, jednej z dwóch głównych do dziś religii w kraju. W XVI i XVII w. Dania rozpoczęła ze Szwecją, długotrwałe wojny o Inflanty. W wojnie polsko-szwedzkiej opowiedziała się po stronie Polski jako sprzymierzeniec króla Jana Kazimierza. W 1660 r. wprowadzono w Danii monarchię dziedziczną. W 1778 r. zniesiono poddaństwo i przeprowadzono uwłaszczenie chłopów.
Architektura, malarstwo i rzeźba, muzyka i literatura kształtowały się pod jednoczesnym wpływem kultury skandynawskiej i zachodnioeuropejskiej, zwłaszcza niemieckiej i niderlandzkiej, a także francuskiej i angielskiej. Okres reformacji przyniósł rozkwit literatury w języku duńskim. Najbardziej znanym pisarzem duńskim jest Hans Christian Andersen (1805-1875), autor baśni zaliczanych do klasyki światowej. Jednym z najwybitniejszych przedstawicieli klasycyzmu był rzeźbiarz Bertel Thorvaldsen (ok. 1770-1844), w Polsce znany jako autor pomników księcia Józefa Poniatowskiego i Mikołaja Kopernika. Współcześnie Dania słynie ze znakomitej sztuki użytkowej – wzornictwa przemysłowego, meblarstwa, ceramiki i wyrobów ze srebra.
Ribe — romańska katedra (XII 1 w.), klasztor Benedyktynów (XV w.), ratusz (XVI w.); Helsing0r – zamek Kronberg (XVI w.); Kopenhaga – pałac Amalienborg (XVIII w., siedziba królewska), Christiansborg (XVIII-XIX w.), Charlottenborg (XVII w., obecnie siedziba Akademii Sztuk Pięknych), Rosenborg (pocz. XVII w., mieszczą się tam obecnie królewskie zbiory sztuki); kościoły, w tym: Św. Piotra (XVI-XIX w.), św. Ducha (XVI-XVIII w.), Marmurowy (XVIII w.), giełda (XVII w.), a także liczne muzea ze znakomitymi zbiorami sztuki, m.in. sztuki starożytnej, malarstwa francuskiego i sztuki duńskiej.
[tube]http://www.youtube.com/watch?v=m31_zWfPJt0[/tube]