Pierwsze wiosenne prace na działce
Pierwsze dni kwietnia to ostatni moment wysiewania większości warzyw wprost do gruntu na stałe miejsce. Jak najwcześniej trzeba wysiać groch, bób, szpinak, cebulę, pory, pietruszkę i wczesne odmiany marchwi do zbioru letniego i wczesno-jesiennego.
Co kilkanaście dni można wysiewać małe porcje nasion kopru i rzodkiewki, np. po jednym małym rządku, aby mieć te warzywa stale świeże.
Gdy wzejdą posiane wcześniej warzywa, glebę między rzędami należy spulchniać, niszcząc jednocześnie wschodzące chwasty. Regularne odchwaszczanie zasiewów to obecnie najważniejszy zabieg pielęgnacyjny, zwłaszcza gdy siewki warzyw są małe i jeszcze wolno rosną. Chwasty, które rosną szybciej, mogą je zagłuszyć, gdyż zabierają światło, wodę i składniki pokarmowe.
Warzywa, które wzeszły zbyt gęsto, wymagają przerwania, czyli przerzedzenia. Zbytnie zagęszczenie roślin jest przyczyną zniekształcenia korzeni (marchew, burak, pietruszka), słabego wzrostu, braku zgrubień (rzodkiewka). Najlepiej przerywać rośliny po deszczu lub po obfitym podlaniu.
Rozsadę warzyw kapustnych (kalarepa, kalafior, kapusta wczesna) i sałaty należy zahartować. Na 7-10 dni przed planowanym terminem sadzenia stopniowo ogranicza się podlewanie i obniża temperaturę otoczenia przez intensywne wietrzenie. Rośliny wystawia się na cały dzień na zewnątrz, np. na balkon, lub otwiera się całkowicie okna inspektu. Na 2-3 dni przed sadzeniem pozostawia się je tak również na noc. Rozsada wtedy wzmacnia się, jej liście stają się twardsze i ciemniejsze. Gotowe do sadzenia rośliny powinny mieć 3-4 liście rozwinięte i 2 rozwijające się. Dobrze byłoby je sadzić w dni pochmurne wcześnie rano lub wieczorem. Kapustę wczesną sadzi się w odstępach 40 x 40 cm, natomiast kalarepę gęściej – co 25 x 30 cm, sałatę masłową – co 20 x 20 cm, a kruchą – co 35 x 35 cm.
Korzenie sadzonych roślin nie mogą być podwinięte. Najlepiej przyjmuje się rozsada z doniczek, wyjmowana i sadzona z całą bryłą ziemi. Konieczne jest obfite podlanie świeżo posadzonych warzyw. Okrycie grządek folią perforowaną lub włókniną sprawia, że rośliny łagodniej znoszą przesadzanie i szybciej rosną.
Osłony utrzymuje się kilka tygodni – zależnie od pogody. Włóknina chroni dodatkowo rośliny kapustne (również rzodkiewkę) przed uciążliwym szkodnikiem – pchełką. Również częste spryskiwanie roślin zapobiega pojawieniu się tego szkodnika. W razie masowego wystąpienia pchełek można je skutecznie wyłapać, przesuwając wielokrotnie nad roślinami deseczkę lub tekturkę, posmarowaną od spodu wolno schnącym klejem roślinnym.
Paprykę, pomidory, bakłażany i inne warzywa wysiane w marcu trzeba przepikować, gdy siewki wytworzą pierwszy liść właściwy. Małe roślinki przesadza się do skrzyneczek w odstępach 5 x 5 cm, lepiej jednak sadzić po jednej do małych doniczek. Bardzo wygodne są doniczki celulozowe, ulegające rozkładowi w wilgotnej ziemi; rozsady nie trzeba z nich wyjmować.
Selery korzeniowe lub naciowe wysiane w sporych odstępach do skrzyneczek nie wymagają pikowania, natomiast rosnące w zbyt dużym zagęszczeniu przesadza się do skrzynek w rozstawie 5 x 5 cm.
W drugiej połowie kwietnia do kilku doniczek o średnicy 8—10 cm, wypełnionych do 2/3 wysokości ziemią ogrodniczą wymieszaną pół na pół z torfem, wysiewa się po dwa nasiona warzyw dyniowatych – cukinii, patisona, kabaczka, dyni – i ustawia w pomieszczeniu o temperaturze 20-25°C. Po wzejściu zostawia się w doniczce jedną roślinę i w miarę jej wzrostu uzupełnia ziemię. Rozsada nadaje się do posadzenia do gruntu po czterech tygodniach.
Część warzyw zbieranych później (kapusty średniopóźne, brokuły, jarmuż, sałaty) oraz niektóre kwiaty trzeba wysiać na tzw. rozsadniku, czyli zagonie o powierzchni 5-10 m 2, służącym do produkcji rozsady w gnicie, usytuowanym w miejscu osłoniętym i dobrze nasłonecznionym. Rozsadnik należy założyć na lekkiej glebie, ponieważ takie podłoże łatwiej i szybciej się nagrzewa; okrycie zagonu folią przyspiesza ogrzanie. Wiosną rozsadnik nawozi się azotem, biorąc np. 200 g saletrzaku na 10 m 2.
Dobrze jest dodać 2-5-centymetrową warstwę torfu ogrodniczego. Nawóz i torf płytko miesza się norkrosem z glebą, a powierzchnię bardzo dokładnie wyrównuje grabiami. Przed siewem rozsadnik trzeba obficie podlać. Rzędy do siewu wyznacza się co 10-15 cm w poprzek grządki, aby łatwiej było usuwać chwasty. Nasiona sieje się rzadko, a uzyskanych w ten sposób siewek nie należy pikować.