Zasiłek wyrównawczy jest rekompensatą dla pracownika w sytuacji, gdy ten musi poddać się rehabilitacji zawodowej, pozwalającej na adaptację lub przyuczenie do wypełniania nowych zadań pracowniczych pracownika ze zmniejszoną sprawnością do pracy.
Dzisiaj wyjaśniamy, kto i kiedy może się starać o zasiłek wyrównawczy, jaka jest jego wysokość i jak długo można go pobierać. Zapraszamy do zapoznania się z treścią artykułu.
O zasiłek wyrównawczy może się starać pracownik ubezpieczony, ze zmniejszoną sprawnością do pracy, którego wynagrodzenie zostało obniżone w związku z poddaniem się rehabilitacji zawodowej w celu adaptacji czy przyuczenia do określonej pracy. Prawo do zasiłku wyrównawczego powstaje od dnia, w którym pracownik podjął rehabilitację.
Rehabilitacji zawodowej mogą być poddani pracownicy, którzy mają zmniejszoną sprawność do pracy, i:
O potrzebie poddania się rehabilitacji zawodowej orzeka lekarz wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy albo lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zasiłek nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy.
Zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługuje w przypadku, gdy:
Pracownikom poddającym się rehabilitacji zawodowej zasiłek wyrównawczy zostaje wypłacony przez zakład pracy, w którym prowadzona jest rehabilitacja zawodowa, lub międzyzakładowy ośrodek rehabilitacji zawodowej.
Jeżeli konieczność poddania się rehabilitacji zawodowej spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, pracownikowi przysługuje zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego, w pozostałych przypadkach przysługuje zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia chorobowego.
Zasiłek wyrównawczy to zasiłek stanowiący różnicę pomiędzy przeciętnym wynagrodzeniem miesięcznym za okres 12 miesięcy kalendarzowych, które poprzedzały rehabilitację, a wynagrodzeniem miesięcznym osiąganym w czasie pracy z obniżonym wynagrodzeniem.
Zasiłek wyrównawczy przysługuje przez okres rehabilitacji zawodowej, a prawo do niego ustaje z dniem jej zakończenia i przesunięcia do innej pracy. Nie może to jednak nastąpić później niż po 24 miesiącach od dnia, w którym pracownik rozpoczął rehabilitację.
Prawo do zasiłku wyrównawczego ustaje również, jeśli z uwagi na stan zdrowia pracownika rehabilitacja zawodowa stała się niecelowa.