Produkty pszczele pod lupą
Produkty pszczele pod lupą
Jednym z najsłodszych arcydzieł przyrody, jakie pojawia się w naszych kuchniach, jest miód. Ten pszczeli wytwór zawiera tak ogromne bogactwo składników niezbędnych do właściwego funkcjonowania organizmu, że mało który produkt może się z nim równać. Duża zawartość glukozy oraz fruktozy sprawiają, że miód uznawany jest za lek w przypadku chorób serca, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, przy dolegliwościach wątroby, skóry czy przy chorobach oczu. Miód regeneruje siły fizyczne i umysłowe, u dzieci wzmaga odporność na choroby. Przeciwdziała wymiotom w czasie ciąży, działa odtruwająco przy nadużywaniu kawy, papierosów i alkoholu.
Jednak miód nie jest jedynym produktem pszczelim, który ma działanie lecznicze oraz profilaktyczne. Podobne właściwości wykazują również inne produkty pszczele, do których zaliczamy m.in. pyłek kwiatowy, pierzgę, propolis, mleczko pszczele, jad czy wosk pszczeli. Dzisiaj kilka informacji o każdej z tych substancji.
Produkty pszczele
Pyłek kwiatowy to świetny składnik pożywienia, który dostarcza białek, tłuszczów, węglowodanów, składników mineralnych i witamin. Jego stosowanie nie ma właściwie żadnych skutków ubocznych. W skład pyłku wchodzą między innymi aminokwasy, które są niezbędne dla prawidłowego przebiegu procesów życiowych. Organizm sam jest w stanie wytworzyć 12 z 20 niezbędnych mu aminokwasów, natomiast wszystkie inne muszą być dostarczane wraz z pokarmem. Większość brakujących aminokwasów można znaleźć właśnie w naturalnym pszczelim pyłku kwiatowym. Cennym składnikiem pyłku kwiatowego są również nienasycone kwasy tłuszczowe, które spełniają ważną, jeśli nie najważniejszą rolę w zapobieganiu miażdżycy. W pyłku kwiatowym znajdziemy także witaminy: A, z grupy B, C, E, K i PP oraz 30 pierwiastków.
Pyłek ma lecznicze zastosowanie na przykład przy dolegliwościach jelit, biegunce, a także w przypadku uporczywych, nawracających zaparć. Kuracja pyłkowa przynosi również świetne rezultaty w przypadku stanów zapalnych gruczołu krokowego (prostaty). Zapobiega równocześnie wypadaniu włosów. Pyłek można też stosować w chorobach wątroby, dróg żółciowych, serca oraz w okresie klimakterium.
Możemy używać pyłku świeżego lub suchego, w postaci sproszkowanej albo zmielonej. Można go zmieszać z miodem, twarogiem, masłem, ale także rozpuszczać, np. w mleku czy soku owocowym. Suchy pyłek kwiatowy kupimy z reguły w aptekach, sklepach zielarskich i niektórych spożywczych.
Pierzga to produkt przemiany pyłku kwiatowego, której dokonują pszczoły. Pierzga jest przez nie składana w komórkach plastra i zasklepiana woskiem.
Kit pszczeli, zwana inaczej propolisem, to złożona substancja, która jest bogata w biologicznie czynne substancje chemiczne. Większą część jego składu stanowią żywice oraz soki, z reguły z osiki, wierzby, sosny, kasztanowca oraz innych drzew i roślin. Propolis zawiera także pyłek kwiatowy. Stwierdzono również, że zawiera żelazo, miedź, mangan, cynk, kobalt, wapń oraz krzemu.
Jeszcze kilkanaście lat temu nie było można kupić w Polsce gotowych preparatów propolisowych. Stąd osoby, które wierzyły, że jest on lekiem uniwersalnym na różne dolegliwości, sami przygotowywali wyciąg spirytusowy z kitu pszczelego (1 g kitu zalewa się 10 g spirytusu i po kilku dniach zlewa się czysty propolis). Obecnie w sklepach zielarskich kupimy nie tylko płynny propolis, ale także preparaty do inhalacji, maści, tabletki propolisowe do ssania czy puder propolisowy.
Lecznicze właściwości propolisu są rozległe. Uważa się, że poprawia on wzrok, pomaga leczyć stany zapalne jelit, regeneruje tkankę chrzestna i kostną, a dzięki właściwościom bakteriobójczym zapobiega powikłaniom infekcyjnym. Dodatkowo łagodzi stany zapalne, nerwice, a także wzmacnia cały organizm. Działa skutecznie w chorobach prostaty, goi oparzenia, jest wskazany jako uzupełnienie leczenia łuszczycy, egzemy, owrzodzeń żylakowatych czy odleżyn.
Propolis zmieszany z miodem jest znakomitym środkiem dla dzieci z astmą, a z pyłkiem kwiatowym lub pierzga — wyśmienitym produktem odżywczym, natomiast z miodem i sokiem z młodej pokrzywy może być używany jako lek przeciwnowotworowy. O stosowaniu kitu pszczelego ze względu na jego aktywność powinien jednak decydować lekarz. Wprawdzie kit nie jest toksyczny, ale jego przedawkowanie — wewnętrzne lub zewnętrzne — może wywołać uczulenia, podrażnienia nerek bądź przewodu pokarmowego.
Mleczko pszczele, reklamowane do niedawna jako uniwersalne, ma już dziś mniejsze znaczenie w lecznictwie.
Leczenie jadem pszczelim może się odbywać wyłącznie pod nadzorem lekarza. Jad stosuje się w formie maści, zastrzyków przede wszystkim w. leczeniu reumatyzmu.
Wosk pszczeli jest najrzadziej ze wszystkich produktów pszczelich stosowany w lecznictwie. Przemysł farmaceutyczny używa go jako dodatku do wyrobu maści, pomad i plastrów. W medycynie ludowej zaleca się żucie pustych plastrów przy schorzeniach górnych dróg oddechowych (łyżeczkę plastra dziennie). Wosk jako niestrawny należy wypluwać. Żucie plastrów działa też antyalergicznie.
