Infekcje bardzo intymne

Nasze intymne okolice z racji swojej budowy  i położenia szczególnie narażone są na rozmaite zakażenia . Choć rozpoznanie objawów w cale nie jest trudne , wiele kobiet zwleka z wizyta u lekarza  i podjęciem leczenia. Tymczasem przykre te dolegliwości, swędzenie, pieczenie, a nawet ból – same nie ustąpią.

Im dłużej taki stan trwa , tym bardziej skomplikowana może być kuracja. Najlepsze, co jesteśmy w stanie dla siebie zrobić , to nauczyć się jak  zapobiegać chorobom. Zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń to przecież połowa sukcesu. Wystarczy kilka prostych sposobów, aby przechytrzyć złośliwe mikroby, które usiłują zatruć nam życie.

Mikroby lubią ciepło, najlepiej czuja się w wysokich temperaturach i przy dużej wilgotności  powietrza. Rozmnażają się wówczas bez opamiętania i niestety sprawiają nam wiele kłopotów. Mowa oczywiście o bakteriach, grzybach i pierwotniakach, które są przyczyna różnych zakażeń, w tym także intymnych.

Intymnym zakażeniom sprzyja nie tylko pogoda. Także wyjazdy i pływanie  w basenie oraz nawiązywania przypadkowych kontaktów seksualnych. Szczególna czujność zachowaj korzystając z publicznych toalet. Dla naszego organizmu zarówno szkodliwy jest zarówno niedostatek jak i nadmiar zabiegów higienicznych. Dzięki pałeczkom kwasu mlekowego (pH 5,5), który jest zabójczy dla większości bakterii.

Ta skuteczna bariera może jednak zostać zniszczona. zbyt częste podmywanie się sprawia, ze naturalna flora  bakteryjna, zapewniająca ochronę przed  bakteriami chorobotwórczymi, jest wypłukiwana. Z tego samego powodu codzienne kąpiele z pachnącymi płynami czy olejkami nie są wskazane. Bezpieczniej jest brać prysznic. Trzeba również wiedzieć, że tylko niektóre z infekcji intymnych przebiegają łagodnie i są niegroźne, wiele z nich.

Infekcji intymnych nie wolno lekceważyć  – mogą prowadzić do poważnych powikłań. Dlatego przy najmniejszym podejrzeniu zakażenia  (np. nieprawidłowa wydzielina z pochwy, podrażnienie  i swędzenie okolic intymnych) konieczna jest wizyta u specjalisty, który zaleci odpowiednią kurację, a po jej zakończeniu będziesz musiała zgłosić się do lekarza na wizytę kontrolną.

Samodzielnie można tylko doraźnie złagodzić  objawy choroby. Pomagają w tym specyfiki dostępne w aptekach bez recepty np:

• Clortimazolum,
• Albothyl,
• Lactovaginal
• Vagical. By nie rozszerzyć infekcji należy zrezygnować ze zbliżeń  z partnerem i nie drapać swędzących miejsc. można również samodzielnie zrobić test  wydzieliny z pochwy Vi-Sense (do kupienia w aptece ok. 26zł). Zabarwienie paska wskaźnikowego świadczy o zakażeniu bakteriami, rzęsistkiem lub drożdżakami. pokazanie wyniku testu lekarzowi przyśpieszy diagnozę  i ułatwi wybór leczenia.

Zakażenie bakteryjne

Objawy:

• Swędzenie  wewnątrz i w okół pochwy
• Uczucie pieczenia
• Ból nasilający się głównie przy oddawaniu moczu lub w czasie stosunku
• Upławy, które mogą mieć kolor mleczny albo żółty i wydzielają nie miły zapach

Skąd to si bierze?
Winne są przede wszystkim  rozmaite szczepy bakterii beztlenowych. Ryzyko ich szybkiego rozmnażania  się znacznie zwiększa nagłe obniżenie odporności organizmu (związane np. ze stresem). Zachorowaniom  sprzyjają też irygacja pochwy, zmiany hormonalne spowodowane  menopauzą, kuracja antybiotykami, niewłaściwe używanie tamponów i brak odpowiedniej higieny.

Lekarz zaleci ci dokładne badania laboratoryjne. Pomogą upewnić się, czy schorzenie, z którym do niego przychodzisz, jest zapaleniem bakteryjnym . W ten sposób wykluczy również inne choroby, np. weneryczne. Terapia polega na stosowaniu doustnych lub dopochwowych antybiotyków. Kuracja zwykle trwa 7 dni. Przeprowadź ją do końca , nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej , ponieważ niedoleczona infekcja bakteryjna może przejść w stan przewlekły.

Skutki zaniedbania

Komplikacje z powodu niewyleczonego zakażenia  mogą być bardzo poważne . Są w śród nich:

• przewlekłe zapalenie pochwy
• stan zapalny gruczołów Bartholin (niezwykle bolesne jednostronne obrzmienie warg sromowych),
• nawracające zapalenie dróg moczowych
• zapalenie przydatków
• zapalenie błony śluzowej macicy, które może prowadzić do bezpłodności

Niezwykle ważne jest jak najszybsze  leczenie  zakażeń bakteryjnych u kobiet w ciąży. Zignorowanie dolegliwości może mieć w ich przypadku  katastrofalne skutki, tj. poronienie, pęknięcie błon płodowych i przedwczesny poród.

Rzęsistkowica

Objawy:

• charakterystyczne upławy: pieniste, o mocnym  i nieprzyjemnym zapachu, w szarawym bądź żółtozielonym kolorze. Zazwyczaj towarzyszy im pieczenie, świąd, podrażnienie błon śluzowych w okolicy pochwy i warg sromowych oraz ból w trakcie stosunku.

Skąd to się biorą? W przypadku tego typu infekcji winowajca jest pierwotniak – rzęsistek pochwowy, który zagnieżdża się głównie  w pochwie i cewie moczowej. Do zakażenia może dojąc w wyniku stosunku płciowego z chorą osobą. Rzęsistkowica jest jedną z najczęściej występujących chorób pasożytniczych  w Europie. Zakażenie zdarza się nie tylko u dorosłych , ale nawet u małych dzieci.

Lekarz najprawdopodobniej skieruje cię na badania laboratoryjne (wydzieliny z pochwy i cewki moczowej). Pozwala ustalić, czy rzeczywiście zostałaś zarażona rzęsiskiem. Jeśli tak lekarz, z pewnością przypisze ci oraz Twojemu partnerowi odpowiednie antybiotyki. Ich podani jest jedynym sposobem na całkowite wyleczenie .

Terapia trwa najczęściej 5-7 dni , jednak ginekolog może zdecydować  o przepisaniu preparatu do jednorazowego zastosowania . Nie zapominaj, że jedyna możliwością  całkowitego wyleczenia jest przestrzeganie  wszystkich zaleceń lekarza oraz objęcie terapia  jednocześnie ciebie  oraz partnera. Pamiętaj aby po zakończeniu leczenia  zgłosić się do ginekologa  na wizytę kontrolną , podczas, której lekarz  ustali, czy jesteś już zupełnie zdrowa.

Skutki zaniedbania. Zbagatelizowana rzęsistkowica może wywołać różne komplikacje, spowodować nawet całkowita bezpłodność. Jeśli zakażenie zdarzy się  wówczas, gdy jesteś w ciąży, może prowadzić do przedwczesnego porodu oraz urodzenia dziecka z małą masa ciała

Czy wiesz, że:

• Wzrost ryzyka występowania infekcji kobiecych może być spowodowane niedoborem cynku w organizmie
• Zmiana miejsca pobytu czy klimatu może osłabić mechanizmy obronne organizmu i sprzyjać zakażeniom.
• Jedzenie jogurtów i kefirów w czasie kuracji antybiotykowej wspomaga ochronę  naturalnej zdrowej flory bakteryjnej w pochwie

To nie zawsze jest zwykła infekcja. Zmiana rodzaju wydzieliny z pochwy może być także pierwszym objawem jednej z głównych  chorób, przenoszonych drogą płciową, np. rzeżączki lub kiły. Jeśli miałaś stosunek płciowy (bez zabezpieczenia) z nowo poznanym mężczyznom, a jakiś czas później czujesz  ból w czasie oddawania moczu, pojawiły się jakiekolwiek krostki lub owrzodzenie na skórze okolic intymnych, zgłoś się natychmiast do lekarza. Te choroby, wcześnie rozpoznane są uleczalne.

Grzybica

Objawy. W Początkowym stadium  choroby  symptomy są dość łagodne . Zwykle jest to tylko delikatne swędzenie , często pojawiające się na kilka dni przed miesiączką. Jednak infekcja grzybicza szybko się rozwija na dobre. Towarzysza jej wtedy: ból, świąd, pieczenie, nasilające się szczególnie podczas oddawania moczu, oraz bezwonne  grudkowate upławy, wyglądem przypominające biały ser.

Skąd to się bierze?

Chorobę wywołuje kilka rodzajów grzybów z rodziny Candida, najczęściej Candida albicans. Tego rodzaju drobnoustroje  zawsze znajdują się w pochwie i nie powodują żadnych dolegliwości. Dopiero, gdy spada odporność organizmu , doskonale wyczuwają odpowiedni moment i zaczynają się rozmnażać.

Zakażeniom tego typu sprzyja noszenie ciasnej i syntetycznej bielizny (prowadzi to do nadmiernej wilgotności oraz przegrzania intymnych okolic ciała), jak również stosowanie antybiotyków  niszczących nie tylko te niewłaściwe bakterie, ale i te dobre. Ich miejsce zajmują wtedy grzyby. Infekcje intymne częściej zdarzają się  kobietom w ciąży. Ryzyko zakażenia wzrasta również  na skutek nieprzestrzegania podstawowych zasad higieny.

Co zrobi lekarz?
Do postawienia diagnozy wystarczy na ogół zwykłe badanie ginekologiczne. Czasem jednak lekarz musi pobrać wymaz z pochwy, czy dolegliwości są objawem grzybicy, czy tez innej infekcji. Na tej podstawie można dobrać  najbardziej skuteczny preparat. Najczęściej przepisywane sż tzw. fungicydy, czyli leki przeciwgrzybicze. Terapia trwa od 3- 14 dni. niestety zakażenie grzybami lubi powracać. Wtedy jednocześnie podaje się preparaty doustne  oraz działające miejscowo.

Skutki zaniedbania?

Niewłaściwie leczona lub niedoleczona grzybica  ma tendencję do częstych nawrotów. Co gorsza, kolejna infekcja  bywa zwykle znacznie silniejsza i trudniejsza do pokonania. Dlatego tak ważne jest by nie przerywać kuracji.