Tybetańskie wróżby

Tybetańskie wróżby - co warto o nich wiedzieć?

Tybetańskie wróżby – co warto o nich wiedzieć?

W tradycji tybetańskiej wróżby cieszą się do dzisiaj wielką popularnością i uznaniem, a korzystanie z wyroczni nadal jest ważnym rytuałem. Tybetańczycy głęboko wierzą w skuteczność przepowiedni i wizji, zwłaszcza gdy pochodzą one od wybitnych lamów czy od uznanych wyroczni.

Skąd pochodzą tybetańskie wróżby i jak wyglądają najpopularniejsze z nich? O tym wszystkim opowiadamy dzisiaj.

Pochodzenie tybetańskich wróżb

U podstaw niezwykłej popularności wróżb leży z jednej strony buddyjski światopogląd, mówiący o nietrwałości, przemijaniu i ułudzie poznania świata przez ludzi, ale również o współzależności wszystkiego i dominacji umysłu nad światem rzeczywistych doznań. Z drugiej strony wiele wróżb wywodzi się jeszcze z przedbuddyjskich czasów, gdy w Kraju Śniegu kapłani przepowiadali przyszłość, a szamani kontaktowali się z bóstwami żywiołów i strażnikami miejsc. Dla Tybetańczyków rzeczywistość boska przeplata się ze światem doczesnym, materialnym. Stąd też za normalne można uznać, że na świat zewnętrzny można wpływać.

W kulturze i religii Tybetańczyków stan umysłu, cudowne wizje i rozmowy z Najwyższym są na porządku dziennym. Szczególnie istotny jest właśnie stan umysłu, niczym niezmącony, oczyszczony z codziennego chaosu, a uzyskany za pomocą medytacji, nieraz połączonej ze stosownymi wizualizacjami. Nie bez powodu więc medytacje odgrywają istotną rolę w wielu rodzajach wróżb i wyroczni tybetańskich.

Najbardziej odpowiednimi osobami do wróżenia są inkarnowani lamowie i wybitni jogini, bo to oni są mistrzami medytacji, oczyszczenia umysłu. Kultura Tybetu jest zresztą pełna dawnych opowiadań i wierzeń o niezwykłych mocach, wizjach i zdolnościach wróżebnych joginów. Wróżeniem zajmowali się również zawodowi wróżbici, zwani mapa, ludzie świeccy, zwykli mnisi, osoby cenione, a nawet stare kobiety. Wróżenia można było się nauczyć, a mistrzostwo osiągano poprzez odpowiednią praktykę i medytację.

Tybetańską tradycję wróżebną można podzielić na wróżby, astrologię, wizje, wyrocznie i  przepowiednie.

Rodzaje wróżb

Wróżby Mo, są najbardziej znanymi wróżbami w Tybecie. Jest ich kilka głównych rodzajów i wiele odmian różniących się maleńkimi szczegółami.

Najczęściej spotykanymi i używanymi są wróżby Mo Tringba, polegające na użyciu zwykłego buddyjskiego różańca, który każdy nosi ze sobą zawsze. Trzymając różaniec w dłoniach, stawia się pytanie, koncentruje się i uspokaja umysł. Następnie chwyta się różaniec w dwóch miejscach, wydziela się pewną liczbę paciorków (spośród 108). Odlicza się je po 4, aż pozostanie ich od jednego do 4. Operacje powtarza się trzy razy, otrzymując trzy liczby – zawsze od jeden do czterech. Poszczególne liczby mają swoje znaczenie:

  • jeden – pomyślnie, ale nie od razu;
  • dwa – niepomyślnie, niepowodzenie;
  • trzy – zdarzy się natychmiast, bez względu na to, czy pomyślnie, czy nie;
  • cztery – średnie powodzenie z kłopotami.

Istnieje wiele możliwości odczytywania zestawionych liczb, ale to nie wystarczy. Niezbędna też jest intuicja i otwarcie na swój oczyszczony umysł. Wbrew swego rodzaju dziwności i niezwykłości, wróżby sprawdzają się w 90%.

Kostki wróżebne również są powszechnie używane do wróżenia. Rzuca się trzema kostkami, uzyskując sumy od 3 do 18. Jest więc 16 możliwych interpretacji, które zawarte są w tradycyjnych tekstach. Ilość odpowiedzi jest również niezwykle wielka, zależy od rodzaju postawionego pytania i jego przynależności do grupy tematycznej.

Wróżba ze strzał to z kolei niezwykłe zjawisko, wymagające kompetentnego wróżbity. Dwie strzały z przywiązaną do drzewca białą i czarną wstęgą wbija się ostrzem w kupkę jęczmienia usypanego na białym obrusie. Wróżbita siada przed strzałami, stawia pytanie, koncentruje się i recytuje odpowiednie mantry. Gdy osiągnie odpowiedni stan umysłu, strzały zaczynają się samoistnie poruszać. Ruch ten może być rozmaity i wtedy stosownie się go interpretuje. Biała i czarna wstęga symbolizują dwa bieguny postrzeganej rzeczywistości.

Wróżba z lotu ptaka, polega na interpretacji lotu kruków czy innych czarnych ptaków. Do wróżby interpretuje się ich zachowania, sposób krakania, porę dnia, numer dnia miesiąca księżycowego, kierunki z których nadlatują itp. Wykorzystuje się do tego wiele pism, szczegółowo interpretujących wszelkie możliwe sytuacje.

Religia Tybetu wciąż zadziwia i szokuje, a to, co wydaje się nam dziwne i niezwykłe, dla mieszkańców Tybetu jest rzeczą codzienną.

Reply