Znamiona pod kontrolą

Znamiona pod kontrolą

Czasem dodają urody, ale najczęściej szpecą i przeszkadzają. Znamiona należy badać, obserwować i raczej usuwać. Czemu są takie niebezpieczne?

Przeczytacie o tym dzisiaj. Polecam!

Znamiona

Znamiona warto usuwać nie tylko ze względów estetycznych, ale przede wszystkim medycznych. Nawet małe, niepozornie wyglądające znamię barwnikowe może w przyszłości przekształcić się w nowotwór. Dlatego przede wszystkim należy je usuwać z miejsc, w których są nieustannie narażone na podrażnienia – szyja, okolice bielizny.

W profilaktyce zdrowotnej ważne jest również to, żeby usunięte znamiona zostały zbadane histopatologicznie, czy nie ma w nich zmian rakotwórczych.

W języku medycznym można wyróżnić dwa główne rodzaje znamion:

1. Znamiona barwnikowe – potocznie pieprzyki, są zazwyczaj płaskie i mają kolor od jasnobrązowego do ciemnobrązowego.
2. Znamiona komórkowe – potocznie brodawki, są wypukłe, jasnobrązowe lub kolor taki sam jak skóra.

Na skórze mogą pojawić się również inne zmiany. Są to brodawki łojotokowe, włókniaki miękki albo kurzajki. Nie są one niebezpieczne dla zdrowia, ale można je usunąć ze względów estetycznych.

Metody usuwania znamion

Jest kilka sposobów na usunięcie mechaniczne zmian skórnych.

Zabieg chirurgiczny. Konieczny jest w przypadku usuwania znamion wyglądających na niebezpieczne oraz znamion barwnikowych płaskich. W trakcie zabiegu lekarz za pomocą skalpela usuwa znamię wraz z bezpiecznym marginesem otaczającej je skóry, a następnie zakłada szwy. Uzyskany materiał oddaje się do badania histopatologicznego. W miejscu wycięcia może pozostać niewielka blizna, dlatego jeśli znamię jest widoczne, warto udać się do chirurga plastyka.

Kuracja laserowa. Najczęściej do tego zabiegu używa się lasera CO2, diodowego i erbowego. W zależności od zastosowanego typu urządzenia znamię można wypalić, odparować lub wyciąć. Laser najczęściej jest wykorzystywany w przypadku usuwania włókniaków, znamion komórkowych i brodawek łojotokowych. W miejscu poddanym zabiegowi pojawiają się po pewnym czasie małe strupki, które zanikną.

Elektroresekcja. Jest to metoda usuwania włókniaków, znamion komórkowych i brodawek, polegająca na wypaleniu zmiany za pomocą prądu.

Łyżeczkowanie. Stosowane jest najczęściej w przypadku brodawek łojotokowych oraz kurzajek. Zabieg ten polega na zdrapaniu zmiany skórnej za pomocą specjalnej łyżeczki chirurgicznej.

Krioterapia. To usuwanie brodawek łojotokowych i wirusowych za pomocą ciekłego azotu, tzw. zamrażanie zmian.

Porady dotyczące znamion

Znamiona można usuwać przez cały rok, jednak najbezpieczniejsze pory roku to jesień i zima, kiedy jest mniej słońca i chłodniej. Rany szybciej się goją, zmniejsza się również ryzyko powstania przebarwień.

Przeciwwskazaniem jest ciąża, okres karmienia piersią oraz aktywne infekcje i stany zapalne skóry.

Sam zabieg trwa od kilku do kilkudziesięciu minut. Stosuje się różne znieczulenia. Można schłodzić skórę, posmarować kremem znieczulającym lub miejscowo znieczulic (tak jak u dentysty).

Miejsca poddane zabiegowi należy chronić przed słońcem. Zaleca się stosowanie filtru przeciwsłonecznego SPF 50+. Nie można drapać ani zrywać strupków, te same odpadną po 5-10 dniach. Rany nie należy moczyć. Prysznic jest wskazany, ale z kąpieli zrezygnujmy. Aby przyspieszyć gojenie, należy stosować kremy regenerujące. W przypadku zabiegu chirurgicznego po 6-14 dniach trzeba będzie się zgłosić na zdjęcie szwów.

Nie ignorujmy wszelakich zmian, powiększania się lub rośnięcia pieprzyka. Lepiej pójść, przebadać znamię i spać spokojnie.