Człowiek – istota społeczna
Co znaczy, że człowiek jest istotą społeczną? W czym objawia się proces socjalizacji? O tym wszystkim czytajcie dzisiaj.
Początek adaptacji do życia w społeczeństwie
Każdy rodzi się niezaradny, zależny od drugiej osoby, przez kilka pierwszych lat jesteśmy „skazani” na innych. Poznajemy świat, procesy, zjawiska. Pierwszym etapem do stawania się istotą społeczną jest przynależność do rodziny, która jest podstawową jednostką budującą społeczność. Od momentu narodzin człowiek staje się przynależny do określonej grupy, a rodzina stwarza więzi naturalne, które w miarę dorastania zostają rozbudowane.
Bycie istotą społeczną to przynależność do grupy, z którą się utożsamiamy. To ludzie o podobnych zainteresowaniach, w podobnym wieku, z którymi świetnie się dogadujemy na każdej płaszczyźnie. Każdy z nas potrzebuje poczucia przynależności, związanego z pracą zawodową czy z nauką.
Wiąże się to również z przyswajaniem pewnych ról społecznych, które wypełniamy – roli matki, ojca, przyjaciela, dziecka, szefa, współpracownika, ucznia itp.
Rozwój społecznych umiejętności
Człowiek przystosowany jest do tego, że nie może realizować się bez innych ludzi. To otoczenie, rodzina, przyjaciele czasem nadają tok naszemu życiu i postępowaniu. Kolejnym aspektem przemawiającym za tym, że człowiek jest istotą społeczną, jest fakt posiadania rozumu i wolnej woli, która odróżnia nas od innych gatunków. Dzięki temu możemy podejmować decyzje o swoim postępowaniu i życiu.
Jako jedyne istoty w przyrodzie potrzebujemy kontaktu z innymi do prawidłowego rozwoju psychologicznego i psychicznego. Bycie kochanym, doświadczenie bycia potrzebnym i rozumianym wpływa na rozwój naszej osobowości. Dodatkowo to my „posiadamy” i tworzymy kulturę. Dzięki temu zawsze pozostajemy w kontakcie z otaczającym światem, istniejemy, rozwijamy się i działamy.
Człowiek przynależy do społeczeństwa, identyfikuje się z określoną grupą i wypełnia role społeczne, żyje wśród innych ludzi i dzięki nim czuje się spełniony. Co więcej, każdy z nas jest kimś indywidualnym wśród tłumu, bez którego nie byłby istotą społeczną.