Dieta niełączenia czyli dieta Andersona

Henry L.N.Anders jest dietetykiem z Uniwersytetu w Los Angeles, który wprowadził w życie dietę niełączenia. Fundamentalnymi założeniami tej teorii jest fakt, że wiele problemów zdrowotnych, z którymi na co dzień zmagają się ludzie są wynikiem błędnego zestawiania posiłków. A więc nadwaga i otyłość to skutek błędów dietetycznych popełnianych nagminnie.

Anders uważał, że w celu strawienia węglowodanów i białek są potrzebne inne enzymy, dlatego te składniki nie mogą być ze sobą łączone. To jest podstawową zasadą jego diety. Potrawy z zawartością białek czy węglowodanów mogą być łączone z produktami, które są neutralne.

Grupy produktów

Główną zasadą diety Andersa jest rozdzielenie artykułów spożywczych według trzech grup.

Pierwszą z nich stanowią produkty neutralne, w skład których wchodzą warzywa, za wyjątkiem ziemniaków, nasiona słonecznik czy orzechy), miód i słodzik, oleje i oliwa, kawa i herbata, soki warzywne i owocowe, woda, kwaśne produkty mleczne, mięsa i ryby wędzone na zimno.

Kolejną grupę stanowią białka. Wyróżniamy gotowane mięsa, ryby, mięso drobiowe, wędliny, mleka, sery o zawartości tłuszczu mniej niż 50 procent, owoce, za wyjątkiem bananów oraz warzywa strączkowe.

Grupę węglowodanową otwierają pieczywa, ryż, ciastka, makaron, kasze, ziemniaki, suszone owoce, banany, cukier, muesli czy kukurydza.

Kolejno odlicz

Model żywieniowy opracowany przez Andersa mówi o tym, że istotne znaczenie ma kolejność spożywanych produktów. Dietetyk jako jeden z niewielu odszedł od przekonania, że posiłki muszą być zjadane o konkretnych porach. Zamiast tego twierdził, że należy dostosować się do ram czasowych, dla właściwej grupy produktów. Według diety niełączenia, od rana do godzin południowych powinno spożywać się tylko soki owocowe oraz owoce. Od 12.00 do 16.00 – soki warzywne, sałatę i inne zielone warzywa. Do godziny 20.00 można spożywać różne grupy produktów z uwzględnieniem faktu, co do zasady niełączenia białek z węglowodanami.

Jemy tylko wtedy, gdy czujemy głód, a nie gdy mamy ochotę coś przekąsić. Ostatni posiłek powinien być skonsumowany nie później niż o godzinie 20.00.

Założenia diety Andersona

Dieta niełączenia produktów opiera się na spożywaniu dużej ilości owoców, warzyw i świeżych, nieprzetworzonych dań. Możliwe jest spożywanie pełnowartościowego białka, które znajduje się w rybach, mięsie czy serach. Jednak bezwzględnie należy wyeliminować z diety kawę, mocną herbatę czy alkohol. Niewskazana jest także woda gazowana czy gotowe soki warzywne czy owocowe w kartonach. Dieta Andersona powinna być traktowana jako dieta mająca za zadanie zrzucenie zbędnych kilogramów, średnio 1-2 kilogram tygodniowo. Jednak trzeba mieć na uwadze, że jak większość planów żywieniowych i ta dieta nie ma swojego naukowego potwierdzenia. Dlatego jej założenia mogą być nie do końca trafne. Obecnie medycyna uznaje, że organizm człowieka może bez problemów trawić różne połączenia pokarmów i to o dowolnej porze dnia. Tracimy kilogramy za sprawą diety niełączenia, ponieważ zmniejszamy udział energii z pożywienia i eliminujemy produkty, które charakteryzują się dużą kalorycznością.

Przykładowe menu dla diety Andersona

Do godziny 12.00 – sok jabłkowy, banany, dojrzałe gruszki, winogrona
W godzinach 12:00-16:00 – sok z marchwi, sałatka z pomidorami i cebulą, migdały
Do godziny 20.00 – pieczone ziemniaki, zielony groszek, fasolka szparagowa, chude mięso z sałatą i warzywami