Najczęściej używane języki na świecie

Najczęściej używane języki na świecie

Najczęściej używane języki na świecie

Zgodnie z tym, co czytamy w Starym Testamencie, pierwotnie wszyscy ludzie mówili w jednym języku. Dopiero kiedy zaczęli wznosić wieżę, która miała w ich zamiarze sięgać nieba, Bóg, rozgniewany ich zuchwałością, sprawił, że zaczęli mówić w różnych językach, co skutecznie uniemożliwiło dokończenie przedsięwzięcia.

Obecnie właściwie w każdym zakątku świata mówi się w zupełnie innym języku. Z jednej strony utrudnia to komunikację z cudzoziemcami, z drugiej zaś sprawia, że jest życie jest o wiele ciekawsze, bogatsze. Poniżej prezentujemy kilka z najpopularniejszych języków świata – język chiński, angielski, hiszpański, arabski oraz hindi.

Język angielski

W języku angielskim obecnie mówi więcej niż 1 755 mln ludzi. Należy on do rodziny języków indoeuropejskich, a swoim zasięgiem obejmuje właściwie wszystkie kontynenty, tj. Afryka, Ameryka Południowa, Ameryka Północna, Australia i Oceania, Azja i oczywiście Europa. Jest jednym z urzędowych języków w ONZ, Unii Europejskiej oraz NATO.

To język zachodniogermański przyniesiony przez germańskich osadników i wojska rzymskie. Obecnie jest najczęściej używanym językiem w komunikacji, nauce, biznesie, radiu i dyplomacji. Poszczególne dialekty angielskiego różnią się fonetyką, słownictwem i nawet gramatyką. Światowym standardem stały się dwa główne dialekty – brytyjski i amerykański. Oba różnią się wymową, znaczeniami niektórych słów. Istnieje wiele innych dialektów tego języka. Sami Brytyjczycy tworzą własne, regionalne odmiany angielskiego różniące się wymową. A wymowa zapisanych słów angielskich to prawdziwy majstersztyk – jeden wyraz może być wymawiany na kilka sposobów i mieć inne znaczenie. Słownictwo angielskie jest tak bardzo zasobne, że trudno o ścisłą regułę mówiącą 0 liczbie oficjalnie zaakceptowanych wyrazów i wymowie. Tworzy się wiele neologizmów, szczególnie w nauce i technologii. Szacuje się, że każdego roku przybywa 25 tyś. słów.

Język chiński

W języku chińskim mówi obecnie więcej niż 1,3 mld. Należy on do rodziny chińsko-tybetańskich, a swoim zasięgiem obejmuje takie państwa jak: Chiny, Hongkong, Republika Chińska, Korea Północna, Korea Południowa, Wietnam, Singapur, Filipiny i wiele innych.

Pod nazwą język chiński tak naprawdę rozumiemy grupę języków o wspólnym pochodzeniu wywodzących się od języka średniochińskiego. W Chinach oficjalnie używa się mandaryńskiego. Lingwiści wyróżniają dwie grupy języków chińskich – północną, gdzie poszczególne dialekty językowe są blisko spokrewnione i w pewnym zakresie dla siebie zrozumiałe, i południową, której języki są dla siebie bardzo odległe i niezrozumiałe. Język chiński to język tonalny, co oznacza, że intonacja jest integralną częścią znaczenia wymawianej sylaby. Grupa języków północnych ma 3 lub 4 tony, a południowych – nawet 7-10 tonów. Oprócz tonów chiński charakteryzuje się tym, że znaki nie reprezentują dźwięków. Są zapisywane wewnątrz domyślnych kwadratów, czyta się je kolumnami z góry do dołu. W języku chińskim występuje ponad 90 tyś. znaków razem z ich wariantami. Dobrze wykształcony Chińczyk rozpoznaje 6-7 tyś. znatów. „W chińskim nie ma czasów, liczby pojedynczej i mnogiej, choć są wskaźniki liczby.

Język hindi

W języku hindi mówi około 430 milionów osób. Należy on do rodziny języków indoeuropejskich. Swoim zasięgiem obejmuje takie kraje jak: Indie, Pakistan, Fidżi, Mauritius i Surinam.

Hindi powstał jako lokalny dialekt w X w. Obecnie jest najczęściej używanym z oficjalnych indyjskich języków, jest zrozumiały dla Nepalu, Bangladeszu i Pakistanu. Wywodzi się z sanskrytu. Jako języka ojczystego używa go 180 min ludzi. Istnieje wiele dialektów, które dzieli się na dwa podstawowe zespoły – hindi zachodnie i hindi wschodnie. To język, który czasowniki umieszcza na końcu zdania.

Język arabski

Liczbę osób mówiących w języku arabskim szacuje się na ok. 357 milionów. Należy on do rodziny języków semickich, a swoim zasięgiem obejmuje kraje Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.

Klasyczny arabski to język świętej księgi islamu Koranu, literatury i kultury. Współczesny arabski pojawił się w XIX w. i powstał z języka klasycznego. Ma formę literacką, używaną jako język pisany i w oficjalnych przemówieniach, programach TV i radiowych, oraz formę mówioną, wykorzystywaną na co dzień. Język pisany to ciąg znaków zapisywany od strony prawej do lewej. W arabskim występują dwa czasy oraz pięć trybów: orzekający, przypuszczający, rozkazujący, życzący i energetyczny, którym podkreśla się pewność. Istnieją dialekty arabskiego różniące się od języka klasycznego. Używa się ich jednak tylko w mowie.

Język hiszpański

W języku hiszpańskim mówi około 400 milionów osób. Należy on do rodzina języków indoeuropejskich, a swoim zasięgiem obejmuje takie kraje i obszary, jak: Hiszpania, Ameryka Łacińska, Ameryka Południowa, Gwinea Równikowa, Filipiny, Stany Zjednoczone i inne.

Hiszpański należy do romańskich języków indoeuropejskich i jest jednym z języków urzędowych ONZ, Unii Europejskiej, UNESCO, Unii Afrykańskiej i Organizacji Państw Amerykańskich. We Francji 70% młodzieży uczy się go w szkołach, podobnie jest we Włoszech. W Europie używają go też Brytyjczycy, Niemcy i Szwajcarzy, jednak największa poza Hiszpanią posługująca się tym językiem społeczność żyje w Meksyku. Obok języka hiszpańskiego Hiszpanie posługują się także lokalnymi językami – baskijskim, katalońskim i galicyjskim. Cechą charakterystyczną tego języka jest m.in. umieszczenie odwróconego znaku zapytania na początku zdań pytających i wykrzyknika w zdaniach wykrzyknikowych.

One Response

  1. bodzio

Reply