Półpasiec – przyczyny i leczenie

Półpasiec

Półpasiec – przyczyny i leczenie

Chorobę tę wywołuje ten sam wirus, co ospę wietrzną. Na ospę jednak chorują głównie dzieci, a półpasiec atakuje przede wszystkim dorosłych.

W obydwu tych chorobach występuje wysypka pęcherzykowa, przy czym w półpaścu jest ona ograniczona tylko do jednej połowy ciała. Najczęściej pojawia się na tułowiu wzdłuż nerwu międzyżebrowego, w postaci pasa ciągnącego się od kręgosłupa do linii środkowej ciała (stąd nazwa półpasiec) i na ogół nie przechodzi na drugą jego połowę. Półpasiec może też, choć zdarza się to rzadziej, zaatakować połowę twarzy, oko czy ucho.

Czynniki ryzyka

Na chorobę tę zapadają zwykle osoby starsze, schorowane, ale półpasiec może też wystąpić u młodych ludzi, starszych dzieci, a także u osób, które chorowały kiedyś na ospę wietrzną (wirus ospy mógł wniknąć do komórek nerwowych i pozostawać tam w stanie utajenia, a po jakimś czasie uaktywnić się i wywołać półpaśca).

Półpasiec może też zaatakować osoby dorosłe o zmniejszonej odporności, które nie przechodziły ospy wietrznej, a zetknęły się np. z chorymi na nią dziećmi. I odwrotnie – osoby z półpaścem mogą być źródłem zakażenia ospą wietrzną, dlatego kontakt z nimi jest niebezpieczny szczególnie dla dzieci i dorosłych, którzy nie przechodzili ospy wietrznej.

Objawy półpaśca

Półpasiec zaczyna się zwykle ogólnym osłabieniem, podwyższoną temperaturą, bólami mięśni i głowy, bólami w klatce piersiowej, które nasuwają np. podejrzenie zapalenia opłucnej. Następnie pojawia się ból wzdłuż wąskiego pasma połowy klatki piersiowej, brzucha, szyi lub głowy i wysypka. Na skórze tworzą się najpierw drobne, czerwone plamki, zmieniające się w pęcherzyki początkowo wypełnione płynem surowiczym (podobnie jak w ospie wietrznej), a następnie ropnym, po kilku dniach przechodzące w strupki. Zmianom tym towarzyszy swędzenie i ból. Chorzy zgłaszają się do lekarza najczęściej wtedy, gdy ból jest już bardzo silny.

Leczenie półpaśca

Tymczasem leczenie najlepiej jest rozpocząć jak najwcześniej, już po pojawieniu się pierwszych objawów. Wówczas zmiany będą mniej nasilone i choroba szybciej ustąpi. Zwlekanie z podjęciem leczenia, dopuszczenie do zaawansowanych zmian może spowodować wtórne zakażenie, nasilenie się objawów, powikłania i przedłużenie choroby nawet do kilku miesięcy. Na skórze mogą też pozostać trwałe blizny. Leczenie półpaśca zawsze powinno być prowadzone przez lekarza (internistę, dermatologa, okulistę bądź laryngologa).

Chorym podaje się środki niszczące wirusy ospy wietrznej i półpaśca, a także witaminy z grupy B, środki przeciwbólowe, uspokajające i zwiększające odporność, a do zewnętrznego stosowania – maści przeciwwirusowe, zasypki i inne specyfiki odkażające. Przy półpaścu (jak i ospie wietrznej) nie powinno się korzystać z publicznych kąpielisk, również morskich. Przebycie tej choroby na ogół pozostawia trwałą odporność, ale nie zawsze.

Odmiany półpaśca

Jedną z postaci półpaśca lub powikłaniem po przebyciu tej choroby jest półpasiec oczny (bardzo niebezpieczny, ponieważ może spowodować trwałe zmiany w rogówce oka). Na skórze powieki i często na rogówce pojawia się opryszczka, a potem powstają drobne wrzodziki, oko silnie łzawi i boli. Po zauważeniu pierwszych objawów konieczna jest wizyta u okulisty i natychmiastowe rozpoczęcie leczenia.

Bardzo bolesny jest półpasiec uszny, który może powodować tylko zmiany skórne (pęcherzyki na małżowinie usznej) lub dodatkowo porażać nerw twarzowy i słuchowy. I w tym przypadku trzeba. natychmiast podjąć leczenie u laryngologa.

Reply