Rekin biały – ludojad

Rekin biały - ludojad

Rekin biały – ludojad

W dzieciństwie przerażają nas filmy Stevena Spielberga. Już na  samą myśl o żarłocznym rekinie mamy gęsią skórkę. I słusznie. Bo rekin biały jest jednym z najgroźniejszych drapieżników na Ziemi.

Rekin biały to jedyny rekin, który stale poluje na zwierzęta i człowieka. W kręgu jego „zainteresowań” znajdują się przede wszystkim foki i delfiny. Nierzadko atakuje również żółwie morskie, a nawet inne rekiny. Jako, że istotami stałocieplnymi są też ludzie, również oni padają ofiarą rekina.

Dzięki fantastycznie wyostrzonemu zmysłowi węchu potrafi on wyczuć krew nawet w odległości jednego kilometra. Nawet śladowe jej ilości wystarczą, by rekin został pobudzony do ataku.

Nie ma też dla niego najmniejszego problemu dotarcie do ofiary. Rekin, nazywany też ludojadem, ma receptory czuciowe rozmieszczone na głowie i wzdłuż tułowia, co pozwala mu rozpoznać gdzie znajduje się źródło zawirowań w wodzie.

W ten sposób rekin potrafi wyczuć, w którym miejscu ofiara się znajduje, ale też  – wyczulony na gwałtowne ruchy w wodzie – może dotrzeć do topiącego się człowieka bądź szamoczącej się ryby.

Jest na tyle wrażliwy na impulsy układu nerwowego ofiary, że odnajdzie ją nawet nocą, w ciemnościach oceanu.

Rekin atakuje zazwyczaj pojedynczo. Kiedy tylko dotknie ciała ofiary, natychmiast zaciskają się jego szczęki. Kiedy obiekt ataku jest większy, rekin, szarpiąc nim, rozrywa go na kawałki. W tym momencie warto obalić mity, że rekin pożera człowieka w całości.

Zazwyczaj rekina atakuje człowieka w ten sposób, że zadowala się tylko kawałkiem jego ciała. Jeśli po ataku człowiek się nie wykrwawi, ma szanse ujść z życiem i zostać uratowanym.

Niestety, zęby rekina są na tyle ostre, a rany przez niego pozostawione na tyle głębokie, że często ofiary rekinów nie uchodzą z życiem. Co ciekawe zęby rekina białego zawsze pozostawiają idealnie ostre. Dlaczego? Kiedy tylko stare się zepsują, wypadają, a do przodu wysuwają się nowe.

Prawdą jest natomiast, że czasem rekiny atakują w grupie. Zapach, który roznosi się w wodzie wraz z dużą ilością krwi, może rozwścieczyć wszystkie rekiny w pobliżu. Wtedy atakują one jakiekolwiek napotkane żywe istoty.

Fenomen rekinów polega również na ich opływowym kształcie ciała. Zwężony tułów przy stronie głowy i ogona, a szeroki po środku ułatwia im poruszanie się pod wodą. Rekin biały pływa trzymając tułów sztywno, natomiast mocno i sprężyście porusza ogonem. W ten sposób osiąga maksymalną szybkość nawet 80 kilometrów na godzinę.

Oprócz wyrastających nowych zębów, idealnej budowy ciała, rekin ten ma jeszcze jedną zaletę. Zwykle pływa z prędkością 3 kilometrów na godzinę i w ten sposób tygodniami może spędzać dnie bez jedzenia. Lenistwo pozwala mu zachować mnóstwo energii, która zostaje wykorzystana ze zdwojoną siłą w momencie ataku.

Reply