Wiek a nauka

Wiek a nauka

Pytanie o wpływ wieku na jakość, szybkość nauki, łatwość chłonięcia coraz to nowych informacji itp. pojawia się często, np. przy okazji nauki języków obcych czy podejmowania przez nas kolejnego kierunku studiów.

Zgodnie z obserwacjami psychologów i innych osób zajmujących się badaniami związanymi m.in. z edukacją można sformułować wniosek, że wiek ucznia nie tylko ma wpływ na szybkość i łatwość przyswajania informacji, ale również jest jednym z najważniejszych czynników, które muszą być brane pod uwagę przy wyborze metody nauczania. Jest to szczególnie ważne w przypadku nauczycieli, którzy powinni uwzględniać poniższe dane w swojej pracy pedagogicznej. Oczywiście nie sprawdzą się one w każdym przypadku – wiadomo, że badania nigdy nie są w 100 % obiektywne – ale w wielu sytuacjach mogą się okazać nieocenioną pomocą.

Dzieci chłoną wiedzę za pomocą wszystkich zmysłów

Dzieci do 9-10 roku życia uczą się wszystkimi zmysłami – przyswajają informacje nie dzięki wyjaśnieniom, ale przede wszystkim poprzez to, co widzą, słyszą i czego dotykają.

Zazwyczaj są bardzo entuzjastyczne i chętnie się uczą, co wynika przede wszystkim z ich wielkiej ciekawości świata i chęci znalezienia odpowiedzi na wszystkie pytania. Ten entuzjazm i zainteresowanie zarówno szybko się pojawia, jak i szybko znika – dziecko nie potrafi przez długi czas skupić uwagi na jednym zajęciu i szybko się nudzi – stąd duża potrzeba urozmaicenia lekcji czy ćwiczeń.

Ponadto dzieci lubią być w centrum uwagi – stąd konieczność pochwały i docenienia ze strony rodzica czy nauczyciela. Nie wstydzą się mówić o sobie i chętnie biorą udział w zajęciach ruchowych i artystycznych, do których możemy zaliczyć na przykład śpiewanie, taniec czy szkolne przedstawienia. Szybko się uczą i bardzo szybko zapominają – aby nabyte wiadomości się „na dobre” przyswoiły, potrzeba wielokrotnie je powtarzać – najlepiej w formie zabawy.

Nastolatki mają problemy z motywacją do nauki

Nastolatki to trudna grupa uczniów. Zazwyczaj ich poziom motywacji i entuzjazmu jest dużo niższy niż u młodszych dzieci, a do tego dochodzą problemy z dyscypliną, o których mówi się i pisze w ostatnich czasach coraz więcej.

Nastoletni uczniowie potrzebują aprobaty – ale nie od nauczyciela, lecz od grupy. Ich poczucie wartości często zależy od tego, czy są lubiani przez rówieśników. Wyzwanie dla nauczyciela to zainteresowanie uczniów jakimś zagadnieniem – gdy nastolatki czują się zaangażowane, pracują z oddaniem i dużą motywacją.

W przeciwieństwie do młodszych dzieci są już zdolne do przyswajania abstrakcyjnych pojęć i mają większą świadomość procesu nauczania. Łatwo zapamiętują i wykorzystują nabyte informacje.

Dorośli dobrze wiedzą, po co się uczą

Dorośli uczniowie charakteryzują się dużą zdolnością do abstrakcyjnego myślenia, większą samodyscypliną i często już wyrobionymi własnymi metodami uczenia się. W przeciwieństwie do małych dzieci i nastolatków, bardzo dobrze wiedzą, po co się uczą i co chcą osiągnąć, często też decyzję o tym, aby rozpocząć naukę, podejmują samodzielnie.

Potrafią koncentrować się na jednej rzeczy przez dużo dłuższy czas. To sprawia, że praca z dorosłymi może być dla nauczyciela łatwiejsza.

Niemniej jednak dorośli uczniowie zazwyczaj są bardziej krytyczni względem metod nauczania, a ich wcześniejsze doświadczenia mogą sprawić, że nie są oni tak otwarci na nowe techniki uczenia i nowinki metodologiczne.