Zaloty u zwierząt
Każde żywe stworzenie musi się rozmnażać, aby zachowana została ciągłość gatunku. U wielu ssaków „gra wstępna” jest krótka i nieskomplikowana, u innych pełna napięcia i rytuałów wymagających wiele wysiłku. Dlaczego niektóre małpy mają tak barwną twarz? Co skłania je do zaciekłych pojedynków?
O tych ciekawostkach dowiecie się dziś. Zapraszam.
Co oznaczają zaloty?
Każdy gatunek zwierząt ma własne metody rozmnażania. U niektórych czas godów wyznacza pora roku, inne mogą rozmnażać się przez cały rok. Część zwierząt co roku wyszukuje sobie nowego partnera, inne są bardziej „stałe w uczuciach”. Celem zalotów jest zapłodnienie samicy. Dlatego ssaki mają rozwinięte skomplikowane metody zdobywania partnera.
Sygnały optyczne
Dla naczelnych najważniejsze są sygnały wzrokowe, dlatego ich ubarwienie służy do zwabienia partnera. Wiele gatunków małp ma gołą, jasną skórę, szczególnie na organach płciowych i wokół twarzy. Intensywność zabarwienia skóry rośnie, kiedy zwierzę jest podniecone seksualnie. Paleta barw zawiera różne tony, od kobaltowo-niebieskiego poprzez szkarłatnie-czerwony, aż po fioletowy i zielony.
Rytuały dotykowe
Również dotyk odgrywa ważną rolę podczas zalotów. Np. wieloryby pływają blisko siebie i dotykają się płetwami. Niedźwiedzie stają wyprostowane naprzeciw siebie i dotykają się łapami. Kiedy morświn znajdzie partnera, zwierzęta często razem pływają w wodzie, poklepują się i gładzą głową czy płetwami. Pora rui słoni indyjskich trwa kilka tygodni. Samce i samice patrzą sobie w tym czasie w oczy i dotykają się swymi wrażliwymi trąbami.
Sygnały rozpoznawcze
Podczas zalotów człowiek wykorzystuje wszystkie zmysły, a najważniejszą rolę odgrywają oczy. Wiele ssaków ma jednak zły wzrok lub widzi w barwach czarno-białych, dlatego ważniejsze dla nich są sygnały węchowe lub dźwiękowe, te które przywołują partnera. Jak ważne mogą być znaki zapachowe, pokazują psy, które tłumnie podążają za suczką, która ma cieczkę. Znakujące głosy żab i ptaków odstręczają samce, ale wabią samice. Znakowanie wpływa na tworzenie się pary. Niektóre gryzonie, mary czy ursony, znakują samice podobnie jak terytorium.
Gonitwy i gry godowe
W okresie godowym liczne samice ssaków stają się bardzo płochliwe i samce muszą je najpierw schwytać. Samiec dzikiego królika goni wybrankę po otwartym polu, ale przez cały czas znajduje się kilka metrów za nią. Gonitwa jest rodzajem zabawy. Wiewiórki także się gonią, ale samiczka co chwilę przystaje i czeka na partnera. Niektóre drapieżniki mają długi czas kopulacji. Cywety, żenety i mangusty parzą się ok. godziny, w tym czasie partnerzy pozostają złączeni.
Agresja
U wielu ssaków w porze godowej samce walczą o samice. Walki te nierzadko kończą się śmiercią. Nie tylko samce zachowują się agresywnie. Niektóre króliki boksują się i kopią. Samce i samice oryksów walczą za pomocą rogów, ale jest to raczej zabawa. Manaty natomiast obchodzą się z samicami w bardzo agresywny sposób – jeśli samica próbuje uciec do innego samca, obce samice rzucają się na nią i próbują przeciągnąć na swoją stronę. W wyniku tych pojedynków samica nierzadko zostaje rozerwana na kawałki. Znana są przypadki również agresywnych zachowań innych zwierząt, np. samica pająka po zapłodnieniu zjada samca.
Jak dobrze, że w świecie ludzi jest inaczej. Ale czy na pewno? Obserwując niektórych ludzi, można dojść do wniosku, że mamy te same formy zabiegania o drugą osobę, tylko robimy to w nieco bardziej cywilizowany sposób.