Rasy psów: bernardyn
W XVII wieku wiadomym było, iż mnisi z klasztoru Augustynów na Przełęczy św. Bernarda, hodowali te wielkie psy i wykorzystywali je do stróżowania, wyszukiwania i ratowania pielgrzymów zagubionych w śnieżycach.
Największą sławę zdobył bernardyn o imieniu Barry, który w ciągu 12 lat uratował od śmierci 40 osób. Rasa ta do dzisiaj wykorzystywana jest w ratownictwie.
Bernardyn – co warto wiedzieć o tej rasie?
Przodkiem tej rasy są dogi, czyli psy bardzo silne, używane do stróżowania. Najprawdopodobniej są one wnukami psów, które towarzyszyły legionom rzymskim w wyprawach wojennych na północ od Alp. Rasie tej nadano nazwę w 1865 roku od miejsca pochodzenia.
Z czasem opowieści o wyczynach bernardynów rozniosły się po świcie i zainteresowali się nimi hodowcy z całej Europy, szczególnie z Anglii.
Doszło wtedy do skrzyżowania oryginalnego bernardyna z innymi rasami dogowatymi (masfiffami i nowofundlandami).
Produktem tej hodowli jest pies bardzo duży, cięzki, długowłosy, który odbiega znacznie od swojej pierwotnej wersji, która była bardzo wytrwała.
Psy rasy bernardyn (lub inaczej bernard) mają ponad 75 cm, suki zaś 65 cm. Suki są mniejsze, ale mają też słabszą i delikatniejszą budowę.
Psy rasy bernardyn są bardzo dobroduszne, łatwo i szybko przywiązują się do swojego właściciela. Jednak wobec osób obcych są bardzo nieufne, dzięki czemu świetnie nadają się do stróżowania, wzbudza respekt. (pomagają im w tym też gabaryty). Przed drugą wojną światową były wykorzystywane często jako psy pociągowe, do czego bardzo się nadają ze względu na spokojne usposobienie i dużą siłę.
Futro bernardyna jest miękkie, średniej długości. Sierść powinna być gładka lub lekko falista, ale nigdy nie może być lokowata lub kędzierzawa. Wadą u tej rasy są włosy zbyt długie lub kosmate.
Cena bernardyna waha się od 200 zł do około 600 zł.