Urlop okolicznościowy

Urlop okolicznościowy

Nie każdy pracownik, pracujący na umowę o pracę, zdaje sobie sprawę, iż w związku z ważnymi sprawami rodzinnymi, takimi jak śmierć kogoś bliskiego albo ślub czy narodziny dziecka, ma prawo do urlopu okolicznościowego, za który z reguły przysługuje mu prawo do wynagrodzenia.

W jakiej sytuacji można ubiegać się o urlop okolicznościowy? Jaki jest jego wymiar? O tym wszystkim dzisiaj.

Urlop okolicznościowy w ważnych sytuacjach rodzinnych

Urlopy okolicznościowe, czyli dni, w których jesteśmy zwolnieni od obowiązku świadczenia pracy, najczęściej są udzielane w związku z ważnymi wydarzeniami rodzinnymi. Co ważne, doliczane są one nadprogramowo do naszego normalnego urlopu.

Zgodnie z prawem pracodawca powinien udzielić pracownikowi 2 dni wolnego w związku z następującymi wydarzeniami:

• ślub pracownika,
• urodzenie się pracownikowi dziecka,
• śmierć małżonka pracownika, jego dziecka, ojca, matki, ojczyma albo macochy.

Nieco mniej urlopu okolicznościowego – bo 1 dzień wolnego, przysługuje natomiast pracownikowi z tytułu:

• ślubu dziecka,
• śmierci siostry, brata, teściowej, teścia, babci, dziadka, a także innej osoby, która pozostaje na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.

Urlop okolicznościowy w innych sytuacjach

Są jednak także inne sytuacje, kiedy pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu okolicznościowego. Ma to miejsce m.in. wówczas, gdy pracodawca wypowiada pracownikowi umowę o pracę – pracownik może wówczas skorzystać z pełnopłatnego urlopu okolicznościowego na poszukiwanie nowej pracy. Wymiar urlopu okolicznościowego zależy w tej sytuacji od okresu wypowiedzenia pracownika. Gdy wynosi on 3 miesiące, pracownikowi przysługują 3 dodatkowe dni, jeżeli nie przekracza miesiąca – 2 dni.

Również pracownicy, którzy są krwiodawcami, mają prawo do urlopu okolicznościowego. Przysługuje on im w dniu, kiedy udają się do stacji krwiodawstwa w celu oddania krwi.

Urlop okolicznościowy – niezbędne dokumenty

Aby skorzystać z urlopu okolicznościowego, pracownik powinien:

• poinformować pracodawcę o zaistniałej sytuacji, która upoważnia go do skorzystania z przywileju, nie później, niż w drugim dniu nieobecności,
• udokumentować swoją nieobecność w pracy, przedkładając pracodawcy aktu urodzenia, małżeństwa czy zgonu albo inne zaświadczenie adekwatne do konkretnej sytuacji.